Ιανουάριος 2017. Ένα όνειρο το οποίο έχουν πολλά παιδιά στην ηλικία της ξεκινά για τη Δήμητρα Γναφάκη. Η Χανιώτισσα πρωταθλήτρια του στίβου και της ομάδας του Κύδωνα στα 400μ. με εμπόδια ξεκινά για το μεγάλο ταξίδι στην Αμερική, με στόχο τις σπουδές στο πανεπιστήμιο του Οχάιο και παράλληλα να μπορέσει να κάνει το εκτόπισμα στο αθλητικό κομμάτι, που είναι κι αυτό που την ενδιαφέρει. Ωστόσο, θα συναντήσει μεγάλες δυσκολίες, που κύρια αφορούν την αλλαγή τριών προπονητών. Επίσης η προσαρμογή αποδεικνύεται πολύ δύσκολη, η συγκεκριμένη πολιτεία των ΗΠΑ χαρακτηρίζει από πολύ βαρύ χειμώνα και συν τοις άλλοις θα υπάρξει και ένας τραυματισμός της το 2018 όπου όλα αυτά μαζί θ’ αναγκάσουν τη Δήμητρα να σκέφτεται ακόμα και την επιστροφή της στα Χανιά.
Παρ’ όλα αυτά, θα το παλέψει… Θα παραμείνει μέχρι και την έλευση του κορονοϊού στις ΗΠΑ, οπότε και αναγκαστικά θα πρέπει να γυρίσει στην Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή, η Γναφάκη βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση και αυτό είναι που έχει σημασία. Μαζί με τον προπονητή της, Μιχάλη Μανουσάκη, προσπαθούν να θέσουν υψηλούς στόχους για το 2021, οι οποίοι μεταξύ άλλων αφορούν την παραμονή της στην προ-Ολυμπιακή ομάδα για τη σκυταλοδρομία 4×400 και την πιθανή συμμετοχή στους αγώνες του Μπρούνο Ζάουλι στα 400μ. εμπόδια.
Το μέλλον είναι μπροστά της για τη Δήμητρα Γναφάκη, με τον στίβο να την περιμένει ν’ ανοίξει τα φτερά της…
Δήμητρα, άρτι αφιχθείσα από τις ΗΠΑ. Πώς ήταν για σένα η εμπειρία στο κολέγιο όπου βρέθηκες;
Η Αμερική ήταν μια τεράστια εμπειρία ζωής. Διάλεξα το πανεπιστήμιο του Άκρον λόγω της Ευρωπαίας προπονήτριας όπου μιλούσαμε και έδειξε ότι είχαμε καλή χημεία και ίδια νοοτροπία στην προπόνηση. Τα πράγματα δεν ήρθαν όπως ακριβώς είχα ονειρευτεί στο αθλητικό κομμάτι. Δεν είχα την βελτίωση που περίμενα, διότι πέρασα αρκετές δυσκολίες, καθώς άλλαξα τρεις προπονητές, πέρασα έναν τραυματισμό που μου στοίχισε όλη τη χρονιά του 2018 και γενικά όλες αυτές οι αλλαγές με τους προπονητές και οι διαφορετικές νοοτροπίες στην προπόνηση δεν με βοήθησαν να βρω σταθερά πατήματα. Η προπονήτρια μου μετά το πρώτο εξάμηνο που πήγα στην Αμερική αναγκάστηκε να σταματήσει διότι ήταν έγκυος. Ήταν μια τεράστια αλλαγή για μένα όλο αυτό… Να προσαρμοστώ και ν’ αρχίσω να μιλάω την γλώσσα, να συνηθίσω το κλίμα του Οχάιο όπου είχαμε πολύ βαρύ χειμώνα και φυσικά τις υποχρεώσεις μου με τη σχολή. Όλα αυτά ταυτόχρονα και να προσπαθείς ν’ ανταπεξέλθεις και αθλητικά είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο κατά τη γνώμη μου. Η αλήθεια είναι πως μου πήρε αρκετό χρόνο να προσαρμοστώ στη ζωή της Αμερικής, περίπου δύο χρόνια θα έλεγα. Τα πατήματα μου στο αθλητικό κομμάτι άρχισα να τα βρίσκω την τελευταία χρονιά όπου η προπονήτρια που είχα στην αρχή επέστρεψε και έδειξε πως κάναμε μια καλή προετοιμασία και είχα μια αξιοπρεπή εμφάνιση στον κλειστό. Πολύ σημαντικό ήταν επίσης οι άνθρωποι που είχα δίπλα μου, η οικογένεια μου που πάντα ήταν εκεί να με στηρίζει, αλλά και τα παιδιά που γνώρισα στην Αμερική. Σκέφτηκα πολλές φορές να τα παρατήσω, όμως δεν το έκανα γιατί στο νου μου είχα πάντα ότι είναι μια τεράστια εμπειρία που δεν μπορώ έτσι απλά να την πετάξω. Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να τελειώσει έτσι αυτό το ταξίδι, καθώς είχα άλλο ένα εξάμηνο σπουδών και αναγκάστηκα λόγω της πανδημίας να τελειώσω μέσω ίντερνετ τα μαθήματα μου.
Τελικά, είναι ευκαιρία για έναν Έλληνα αθλητή να πάρει υποτροφία σε αμερικανικό κολλέγιο, να φύγει απ’ την Ελλάδα και να βρεθεί σε αυτή την χώρα; Ποια είναι η άποψή σου;
Όσον αφορά το αν είναι ευκαιρία για κάποιον αθλητή το να φύγει απ’ την Ελλάδα και να σπουδάσει στις ΗΠΑ, η απάντηση μου είναι ναι. Ναι, χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν μετάνιωσα στιγμή που έφυγα. Η Αμερική είναι η χώρα των ευκαιριών και τις ευκαιρίες πρέπει να τις αρπάζουμε. Η Αμερική με ωρίμασε πάνω απ’ όλα σαν άνθρωπο και με έκανε να μην φοβάμαι τίποτα. Μια φίλη μου, Ισπανίδα, μου είπε κάτι το οποίο μου έμεινε πολύ έντονα στο μυαλό. Όταν έφτασα εκεί, με είχε δει σε μια γωνία να κλαίω γιατί έλεγα Θεέ μου τι έκανα, πού ήρθα; Άκουγα δίπλα μου, μιλούσαν όλοι αγγλικά γρήγορα και δεν καταλάβαινα, ντρεπόμουν να μιλήσω έστω και τα λίγα αγγλικά που ήξερα δεν μου έβγαιναν… Η φίλη μου έσκυψε και μου είπε το εξής: Έφυγα μου λέει με δύο βαλίτσες από το σπίτι μου στην Ισπανία και ήρθα εδώ χωρίς να γνωρίζω λέξη στα αγγλικά. Είπα στον εαυτό μου εάν καταφέρεις να μείνεις εδώ μέχρι το τέλος τότε μπορείς να κάνεις τα πάντα στη ζωή σου. Για κάποιο λόγο αυτή της η κουβέντα με βοήθησε παρά πολύ και όντως βγήκε αληθινή στην πορεία γιατί αυτό ισχύει και με το παραπάνω.
Αυτή τη στιγμή, είσαι σε κατάσταση να κυνηγάς μεγάλους στόχους για το 2021. Τι ακριβώς θα πρέπει να περιμένουμε από εσένα;
Η χρονιά έχει ξεκινήσει πολύ καλά θα έλεγα, προς το παρόν. Γυμνάζομαι πάλι με τον Μιχάλη Μανουσάκη και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό. Έχουμε βάλει αρκετά υψηλούς στόχους για φέτος. Στόχος είναι σίγουρα να παραμείνω μέλος της προ-Ολυμπιακής ομάδας για τη σκυταλοδρομία 4×400. Στόχος επίσης είναι να διεκδικήσω τη συμμετοχή μου στους ευρωπαϊκούς αγώνες ομάδων (Μπρούνο Ζάουλι) στα 400μ. εμπόδια. Για τον κλειστό δεν γνωρίζουμε ακόμα εάν θα πάρω μέρος. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να κάνουμε ένα πέρασμα για να δούμε περίπου πού βρίσκομαι, αλλά αυτό θα είναι απόφαση του προπονητή μου και εμένα όταν θα πλησιάζει ο καιρός. Έχουμε ακόμη δουλειά μπροστά μας αλλά και πολύ όρεξη.
Πόσα χρόνια ασχολείσαι με το στίβο, ποιος είναι ο στόχος που θέλεις να πετύχεις;
Ασχολούμαι με το στίβο από την Πέμπτη Δημοτικού. Ξεκίνησα και έκανα λίγο απ’ όλα, δοκίμαζα διάφορα αγωνίσματα. Πιο σοβαρά ξεκίνησα σιγά σιγά στην Τρίτη Γυμνασίου όπου ξεκίνησα και πήγαινα κάθε μέρα. Από 19 χρονών ασχολούμαι με τα 400μ. εμπόδια και στόχος μου είναι να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορώ στο αγώνισμα. Στόχος κάθε αθλητή που ασχολείται σοβαρά, σίγουρα είναι η συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Πώς βλέπεις το μέλλον σου στον αθλητισμό και ποιες είναι οι βλέψεις σου γενικότερα από ‘δω και πέρα;
Από την στιγμή που γύρισα από τις ΗΠΑ οι στόχοι μου άλλαξαν. Βλέπω ακόμα πιο σοβαρά την καριέρα μου στο στίβο αφού τελειώνω με τις σπουδές μου σύντομα και δεν υπάρχει η ίδια πίεση που είχα, μπορώ πλέον να εστιάσω πιο πολύ στο αθλητικό κομμάτι. Οι βλέψεις μου είναι τα επόμενα χρόνια να καταφέρω να παίρνω μέρος σε μεγάλες διοργανώσεις και να βελτιώνομαι στα 400μ. εμπόδια.
Είσαι επίσης και μια πολύ όμορφη παρουσία στο χώρο του στίβου! Αυτό πιστεύεις έχει τη σημασία του;
Είμαι αθλήτρια του στίβου, αυτό έχει σημασία. Η ομορφιά είναι κάτι υποκειμενικό κατά τη γνώμη μου. Ο χρόνος δεν χαρίζεται επειδή μπορεί να είσαι όμορφος ή όμορφη.
Κλείσαμε…
Θα ήθελα να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στην οικογένεια μου και όλους τους ανθρώπους που συνεισφέρουν και βρίσκονται στο πλευρό μου σε αυτήν την τεράστια προσπάθεια. Τον προπονητή μου, Μιχάλη Μανουσάκη, όπου με στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια, είναι πάντα στο πλευρό μου με ανιδιοτελή πίστη στις δυνατότητες μου. Στο μεγάλο μου χορηγό αυτής της πολύ δύσκολης αθλητικής χρονιάς, τη ΜΟΒΙΑΚ και τον κ. Μανώλη Σβουράκη. Είναι τιμή μου να είμαι μέλος και να συνεργάζομαι με την οικογένεια της ΜΟΒΙΑΚ, είναι εξαιρετικοί άνθρωποι και πραγματικά είναι συγκινητικό να βλέπεις ανθρώπους να σε πιστεύουν και να θέλουν να στηρίξουν την προσπάθεια σου και τους στόχους που έχεις θέσει. Χωρίς τον κ. Μανώλη δεν ξέρω πώς θα μπορούσα ν’ ανταπεξέλθω στο κομμάτι της προετοιμασίας μου γι’ αυτή την απαιτητική χρόνια. Τον ευχαριστώ από καρδιάς. Επίσης ένα τεράστιο ευχαριστώ στον φυσικοθεραπευτή μου Σταύρο Ρουμελιωτάκη και το PhysioPlus Chania που με στηρίζει τόσα χρόνια στο κομμάτι της αποκατάστασης μου από το 2016 και δεν έχει πάψει στιγμή να με πιστεύει ακόμα και στις χειρότερες μου χρονιές ο Σταύρος ήταν εκεί. Επαγγελματίες με όλη τη σημασία της λέξης. Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Puma Sportswind που φροντίζουν για το κομμάτι της ενδυμασίας μου. Να είστε όλοι καλά και να προσέχετε τους εαυτούς σας και τους γύρω σας διότι διανύουμε δύσκολους καιρούς και πρωτόγνωρες καταστάσεις. Εύχομαι υγεία σε όλο τον κόσμο.
