Η Ίρις σπουδάζει Αρχιτεκτονική στα μέρη μας (Πολυτεχνείο Κρήτης) ενώ παράλληλα ασχολείται με τον χορό, τη μουσική και το σχεδιασμό κοσμημάτων.
Την ξεχωρίσαμε για τις μοναδικές της ερμηνείες και για το πολύ ιδιαίτερο είδος μουσικής που παρουσιάζει με τους συνεργάτες της.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΓΙΩΡΓΟ ΚΟΛΟΜΠΑΚΗ | ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΨΑΡΟΥΔΑΚΗΣ (MIKEPSA)
Πως ξεκίνησε η ενασχόληση σου με την μουσική;
Όλα άρχισαν όταν βρήκαμε μια παλιά κλασική κιθάρα της γιαγιάς. Αποφασίσαμε να αξιοποιήσουμε το εύρημα αυτό και έτσι γράφτηκα στην μουσική σχολή (και όχι ωδείο) της γειτονιάς – που έτυχε να έχει πολύ φρέσκιες αντιλήψεις περί διδασκαλίας της μουσικής. Με σπουδές στην κλασική κιθάρα και θεωρητικά της μουσικής ξεκίνησα αλλά κοίτα πού βρέθηκα!
Τι μουσικές άκουγες ως έφηβη; Σε επηρέασαν στην μετέπειτα πορεία σου;
Στο σπίτι όσο μεγάλωνα μπορούσες να ακούσεις από κλασική μουσική μέχρι heavy metal. Oι γονείς μου – όπως κι εγώ – πιστεύουν ότι το είδος μουσικής έχει να κάνει με τη διάθεσή σου, οπότε είχα διάφορα ακούσματα ως έφηβη, τα οποία σαφώς έχουν διαμορφώσει την μουσική μου προσωπικότητα. Να πω την αλήθεια όμως, για μεγάλο διάστημα αγαπούσα την metal και κυκλοφορούσα με μαύρα ρούχα, μαύρα μαλλιά, όλα μαύρα. Πάθαινα και τα αυχενικά μου απ’ το headbanging, πολύ cult εποχές!
Πως εμφανιζόσουν πριν το γκρουπ σου, Bouncing Betties;
Υπήρξα “ιδρυτικό μέλος” (αυτό το αστείο δε θα πεθάνει ποτέ) των Freak Tones εδώ στα Χανιά. Αυτή η μπάντα ήταν και είναι μια πολύ ωραία παρέα που πλέον χαράσει τη δική της πορεία με μεγάλη επιτυχία στο μουσικό κομμάτι. Χαίρομαι πολύ να τους βλέπω να κάνουν αυτό που αγαπούν με τον τρόπο τους και τους εύχομαι από καρδιάς τα καλύτερα!
Τι είναι οι Bouncing Betties; Πως δημιουργήθηκαν, τι είδος μουσικής παρουσιάζουν κτλ
Oι Bouncing Betties είναι ένα πενταμελές σχήμα (φωνή, κιθάρα, σαξόφωνο, μπάσο, τύμπανα) που παρουσιάζει σύγχρονα κομμάτια με retro διάθεση και original συνθέσεις. Σαν είδος κινούμαστε σε jazzy – swing – rockabilly ρυθμούς που σε κάνουν να χοροπηδάς (εξ’ ου και το όνομα)! Ήταν στόχος μας εξαρχής να χορεύει ο κόσμος στα live μας, να μπορεί να συμμετέχει με τη φωνή του και το σώμα του. Ό,τι και να σου περιγράψω, την ενέργεια που στέλνουμε και δεχόμαστε όταν παίζουμε δεν μπορούμε να την αποτυπώσουμε στο χαρτί!
Αυτή η πόλη έχει εξαιρετικά ταλαντούχους ανθρώπους με όραμα και επιμονή όσον αφορά τον καλλιτεχνικό τομέα, κάτι που φαίνεται από τα έργα που παρουσιάζουν. Τόσο οι ερασιτεχνικές ομάδες, όσο και οι επαγγελματίες βάζουν την ψυχή τους σε αυτό που κάνουν και τους αξίζει η στήριξη όλων μας.
Με ποια άλλα σχήματα εμφανίζεσαι; Ποιες οι διαφορές;
Το άλλο μισό της καρδιάς μου ανήκει στους Prima Vista, ένα jazz- cabaret ντουέτο με τον εξαιρετικό και μυστηριώδη Νίκο Κούση στο πιάνο! Τον χειμώνα παρουσιάσαμε το “Don’t tell Mama” , ένα musical “τσέπης “ με αέρα δεκαετίας 1920 σε σύλληψη, κείμενο και χορογραφίες δικής μας επιμέλειας. Μαζί μας ήταν και η ομάδα χορού “Chairries” (Μαρία, Χαρά και Andy), τα κορίτσια μου όπως τις λέω. Το αποτέλεσμα ήταν συλλογική προσπάθεια και τις ευχαριστώ πολύ για την συμβολή τους σε αυτό!
Νομίζω ότι διδάσκεις επίσης;
Έχω την τιμή να “οδηγώ” δύο ομάδες jazz χορού με απίστευτα χαρισματικά πλάσματα. Νιώθω πολύ τυχερή που μου δόθηκε το βήμα να μεταδώσω τις γνώσεις μου και τις απόψεις μου σχετικά με τον χορό που αγαπώ τόσο. Λόγω της Αρχιτεκτονικής, τελευταία έχω αρχίσει να καταπιάνομαι και με τη σχέση του χορού με τον χώρο, ένα πολύ ενδιαφέρον ερευνητικό θέμα που θεωρώ ότι έχει να προσφέρει πολλά ως προς τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα δύο αυτά αντικείμενα.
Ποια θεωρείς ως τώρα την πιο επιτυχημένη καλλιτεχνικά δουλειά σου;
Θα προσεγγίσω την ερώτηση αυτή λίγο διαφορετικά. Θεωρώ την πιο ολοκληρωμένη μου δουλειά ως τώρα το “Don’t tell Mama” που ήταν και το μεγαλύτερο στοίχημα που αντιμετωπίσαμε. Δοκιμάσαμε κάτι εκτός της “ζώνης ασφαλείας” μας, πειραματιστήκαμε με διάφορους τρόπους και για καλή μας τύχη είχαμε δίπλα μας πολλούς ανθρώπους που μας βοήθησαν και μας στήριξαν σε όλα τα στάδια.
Τι νέο ετοιμάζεις για το φετινό καλοκαίρι;
Πέρα από τις προγραμματισμένες εμφανίσεις μας με τα δύο σχήματα είμαι στην πολύ ευχάριστη θέση να αποκαλύψω ότι ετοιμάζουμε την πρώτη μας επίσημη δουλειά με αγαπημένους μουσικούς που έχω δίπλα μου. Σε πολύ καλοκαιρινή διάθεση, ανυπομονώ πραγματικά να μοιραστούμε το αποτέλεσμα με όλους!
Είναι οι Χανιώτες κοινό ανοικτό σε πιο «ψαγμένες» μουσικές;
Είναι θέμα …στατιστικής. Το μεγαλύτερο ποσοστό έχει ξεκάθαρες προτιμήσεις κατά τη γνώμη μου και εμμένει σε αυτές. Φυσικά, υπάρχει και το “εναλλακτικό κοινό” – μία έκφραση που δεν μου αρέσει καθόλου – με τις πιο ιδιαίτερες επιλογές. Θα έθιγα με αυτή την αφορμή γενικότερα το τι αντανακλαστικά έχει το κοινό στο θέμα αυτό, το κατά πόσο θα δοκιμάσει, θα ψάξει, θα αφεθεί να επηρεαστεί από νέα μουσικά μονοπάτια. Τα δείγματα μέχρι στιγμής δυστυχώς δεν είναι τόσο θετικά, ελπίζω να αλλάξει αυτό στο μέλλον.
Είναι το πολιτιστικό επίπεδο στην πόλη σε καλό επίπεδο; Και δεν εννοώ μόνο στην μουσική αλλά και στο θέατρο, τα εικαστικά κ.α.
Πιστεύω ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλη διάθεση για δημιουργία και αναφορά στα σημεία των καιρών μας μέσω της τέχνης. Αυτή η πόλη έχει εξαιρετικά ταλαντούχους ανθρώπους με όραμα και επιμονή όσον αφορά τον καλλιτεχνικό τομέα, κάτι που φαίνεται από τα έργα που παρουσιάζουν. Τόσο οι ερασιτεχνικές ομάδες, όσο και οι επαγγελματίες βάζουν την ψυχή τους σε αυτό που κάνουν και τους αξίζει η στήριξη όλων μας. Και όταν λέω όλων εννοώ και των πολιτών ξεχωριστά αλλά και των αρμόδιων φορέων..
Αν μπορούσες να δώσεις μια μεγάλη συναυλία, σε ποιο σημείο του νομού Χανίων θα επέλεγες να την δώσεις;
Ιδανικό μέρος για μένα είναι κάποια παραλία όπου ο κόσμος θα χορεύει ξυπόλυτος στην άμμο ενώ δύει ο ήλιος! Ελληνική ταινία του ’70 το έκανα, αλλά μουσική και παραλία είναι το δίδυμο της επιτυχίας για τις καλοκαιρινές βραδιές.
Θα μας πεις το δικό σου καλοκαιρινό playlist; (5 τραγούδια)
Love is a loosing game – Amy Winehouse (Amy πάντα και για πάντα!!)
Running to the sea – Rφyksopp (κομματάρα)
Ι want to break free – Queen (legendary)
Summer taste – Μαρίζα Ρίζου (Μαρίζα σ’ αγαπάμε)
Jailhouse Rock – Elvis Presley (χωρίς rock ‘n’ roll δεν γίνεται!)
