Κοπελιά, αντιλαμβάνομαι ότι από μικρή ηλικία έχεις εκτεθεί σε γυναικεία πρότυπα της Δύσης, του Χόλιγουντ και όποιας κοινωνικής πίπας του θαυμαστού 21ου αιώνα, με πλήρη αδυναμία να τα διαχειριστείς. Είδες ταινίες και σειρές με τσαμπουκαλεμένες γκόμενες και πίστεψες στ’ αλήθεια ότι θα έχεις το πάνω χέρι σε μια σχέση. Προσπάθησες να σε πείσεις ότι μπορείς να κάνεις αυτό που κάνουν καλύτερα τα κουνέλια, χωρίς περαιτέρω συναισθηματικά μπλεξίματα, με όποιον γκόμενο σού γούσταρε. Κόντεψες να ξεχάσεις ότι δεν είναι απόκριες όλο το χρόνο και πέρασες μέρες και μέρες ντυμένη Carrie Bradshaw / Samantha Jones νομίζοντας ότι θα την πάλευες επ’ αόριστον. Βιβλία δεν διάβασες πολλά, αλλά να ’ναι καλά το Cosmopolitan που σου έδωσε τα 10 καλύτερα tips κλειτοριδικού οργασμού και σου δίδαξε πώς είναι οι σύγχρονες σχέσεις.
Κι ακόμα αναρωτιέσαι «τι πήγε στραβά;». Τι έκανες λάθος και γιατί σε πάει πεολειχία-οπίσθιο στα γκομενικά σου; Είναι αλήθεια. Περνάς ΟΛΗ την εβδομάδα σου περιμένοντας να ξημερώσει Σάββατο. Αφού απλώσεις τις μπουγάδες σου και βάλεις φωτιά στη ροδέλα του ποντικιού σου οργώνοντας το facebookικό timeline όλης της εβδομάδας, τσιμπάς ένα μεσημεριανό και ξεκινάς τον καλλωπισμό σου. Ξοδεύεις τις περισσότερες ώρες μέχρι πάνω-κάτω τα μεσάνυχτα για να σιγουρευτείς ότι θα είσαι απαστράπτουσα και ότι θα είσαι έτοιμη να κάνεις πως δεν τους κοιτάς τη στιγμή που σε κοιτάνε. Άπειρες εργατοώρες μακιγιάζ, μια βιομηχανία δις ευρώ που ντύνει εσένα και τις όμοιές σου ανά την υφήλιο, για να βγείτε έξω και να σας δουν. Ποιοι; Αυτοί που με την πρώτη ματιά τους χαρακτηρίζετε λιγούρια και πέφτουλες, που με το τρίτο ποτάκι όμως σας έχουν τραβήξει την προσοχή αρκετά για να ανοίξετε τα σκέλια σας. That’s right, έδωσες μούντζα στο αρχικό σου ένστικτο, ω τυφλωμένη κορασίδα, και αφέθηκες στο πάθος.
Νομίζεις μάταια ότι θα διορθώσεις την εικόνα της εύκολης -για να μην σε πω τσούλα και κλείσεις το παράθυρο- που έδωσες, νομίζεις ότι, αν σε δει με πιτζαμάκια, θα ξεχάσει πόσο ξεμπουρδελεμένα είχες ντυθεί την προηγούμενη, και γενικά μπλέκεσαι στον ίδιο σου τον ιστό. Καθότι πριν ο κόκορας λαλήσει τρις, το παλικάρι την έχει κάνει κι εσύ ακόμα αναρωτιέσαι αν ονειρεύτηκες το άσπρο άλογο έξω από την πόρτα σου χθες.
Πέντε γαλόνια καφέ αργότερα και έχοντας κάνει το κινητό προέκταση του χεριού σου, ζυγίζοντας με τις κολλητές σου τις πιθανότητες να συνεχιστεί το παραμύθι, αρχίζεις πάλι το ίδιο δράμα. «Γιατί δεν παίρνει τηλέφωνο;» «Πού χάθηκε;» «Να τον κάνω εγώ add ή να περιμένω να με κάνει αυτός;» «Αν νομίζει ότι θα τον παρακαλέσω, είναι γελασμένος!» «Όλοι τους ίδιοι είναι…» Και δώσ’ του κλάμα κι οδυρμός και δώσ’ του μιζέρια και βρισίδι για το «κάθαρμα», που στην ουσία καταχράστηκε το πόσο «ευάλωτη συναισθηματικά» είσαι και δώσ’ του υπεραναλύσεις επί υπεραναλύσεων, «τι έκανα λάθος;».
Φαντάζομαι, ως εδώ έχεις πάρει πρέφα πόσο στόκος είσαι. Πόσο σχιζοφρενικό είναι το φέρσιμό σου και πόσο «πάρ’ το αλλιώς» σου φωνάζει η ζωή σου. Όχι, κοπελιά. Δεν παίζεις στο «Sex & the City». Δεν θέλεις αυτό που βλέπεις στις σειρές και στις ταινίες. Μη χαίρεσαι. Μην γκρινιάζεις που δεν βρίσκεις τον πρίγκιπα. Μην παραπονιέσαι για το κακό σεξ. Μην υποκρίνεσαι ότι θέλεις να έχεις τον έλεγχο και φύλα τη σκληράδα σου για αλλού. Μην κάνεις σαν να μη χρειάζεσαι τους άντρες και ξεκόλλα το κεφάλι σου: δεν είσαι το μάννα εξ ουρανού.
Αν δε θέλεις να σε αντιμετωπίζουν φτηνά, μη δείχνεις τέτοιον εαυτό. Αν ενδιαφέρεσαι όντως να γνωρίσεις κάποιον, μη ρωτάς τι ζώδιο είναι. Πίστεψέ με, άλλη είναι η ουσία. Θέσε το μεσογειακό σου ταμπεραμέντο σε λειτουργία και ξεκόλλα από τις μαλακίες με τις οποίες έχεις γαλουχήσει τον εγωισμό σου. Βρες πρώτα τι θέλεις και μετά παίξ’ το όσο κυνηγός θέλεις. Αν δεν τα έχεις βρει με το είδωλο του καθρέφτη σου, μην εκβιάζεις ψυχολογικά τον κοσμάκη, για να σου το κάνει πιο εύκολο. Βάλε σε μια τάξη τον εσωτερικό σου κόσμο, ξεκαθάρισε τι ζητάς και όρμα. Το πιο εύκολο στη ζωή είναι να παραπονιόμαστε. Αντ’ αυτού, λάβε δράση.
Ξέρω ξέρω, όλη σου η ζωή είναι σκατά, γιατί τα γκομενικά σου είναι ένα χάος. Ίσως αν σταματούσες να υποτιμάς τη νοημοσύνη σου πάντως, να βλέπανε και τα γκομενάκια σου κάτι πέρα από τη βιτρίνα της χαζογκόμενας που με τόσο κόπο διατηρείς άψογη. Αυτό περιλαμβάνει sms που αποδεικνύουν διπολική διαταραχή (στα πρώτα «γατούλα» και όταν δεν παίζει ο άλλος με τους κανόνες σου περνάμε στο «σκύλα»), ανελέητο θάψιμο του στιλ «ο χειρότερος που είχα ποτέ μου» και άλλα τέτοια χαρωπά.
Ανακεφαλαιώνοντας, την επόμενη φορά που θα θέλεις να πάρεις μια απόφαση παίζοντάς το τσαμπουκάς ενώ βασίζεσαι απόλυτα σε εγωιστικά κριτήρια, γλίτωσε κι εσένα από τα μεθεόρτια κλάματα και τον περίγυρό σου από τη μίρλα σου. Να τη χέσω την απόφαση, αν είναι να τη μοιρολογάς μετά. Είτε είσαι σε σχέση είτε όχι, μάθε να φέρεσαι. Το ψάρι βρομάει από το κεφάλι, οπότε να λείπουν οι αξιώσεις σεβασμού από άλλους όταν τα Τάρταρα ήταν το τελευταίο check-in που έκανε η αυτοεκτίμησή σου.
Μάθε να κλωσσάς τα αυγά σου, όταν χρειάζεται, και να δείχνεις την πυγμή σου εκεί που οφείλεις να το κάνεις κι όχι όταν θες να χρεώσεις τις ορμόνες εκείνων των ημερών του μήνα όπου βρεις. Πριν με σιχτιρίσεις, δέξου ότι η μύγα έχει αφεντικό. Να την επιστρέψεις όταν τελειώσεις με το μύγιασμα.
*Ο αυθεντικός τίτλος του κειμένου είναι “Ένα αγόρι στέλνει γράμμα στη «θεά» της γειτονιάς του” του Μαρίνου Σακελλαρίου για την Athens Voice . Η συντακτική ομάδα του Go Hania το έφερε στα μέτρα της πόλης.
