Όταν βλέπουμε μια ταινία ή μια θεατρική παράσταση, δεν αντιλαμβανόμαστε πόσος κόσμος και πόσος κόπος χρειάζεται για την προετοιμασία τους… Μερικές φορές μάλιστα οι άνθρωποι που τις επιμελούνται, υποτιμούνται επειδή́ «απλά́ διαλέγουν ρούχα» ή «φέρνουν πράγματα». Σας διαβεβαιώνω όμως ότι οι άνθρωποι πίσω από τα «φώτα» κάνουν πολλά περισσότερα από́ το να «επιμελούνται» μια εικόνα…
Επιμέλεια: Άντζελα Βακάκη Φωτογραφίες συνέντευξης: Τσάτσας Θωμάς, (Tsatsas creative studio)
Μικέλα πως ξεκίνησε η διαδρομή́ σου;
Τυχαία θα έλεγα… αν και την αδυναμία στο ρούχο και τις κατασκευές την είχα από παιδί…
Οι βασικές σπουδές μου είναι στη λογιστική και στην οργάνωση παραγωγής, με εξειδικεύσεις στα Logistics, στο Business Management και στο Marketing.
Στον χώρο αυτόν πως μπήκες τότε?
Ξεκίνησα να δουλεύω σε εταιρία κινηματογραφικών και διαφημιστικών παραγωγών, σε θέση υπάλληλου.
Μετά την επιστροφή μου από το Λονδίνο και ψάχνοντας όπως όλοι μας, να βρω κάτι να ξεκινήσω μου προέκυψε αυτή η δουλειά. Παράλληλα προσπαθώντας να ενταχθώ ξανά στην καθημερινότητα μιας πόλης που είχα αφήσει πίσω μου για δέκα χρόνια, συμμετείχα σε μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα, από μεράκι για το θέατρο. Αναλαμβάνοντας λοιπόν το ενδυματολογικό και σκηνογραφικό της ομάδας αυτής, ανακαλύψανε την τρέλα μου και στην εταιρεία… Έτσι σιγά σιγά από το γραφείο, βρέθηκα στο δημιουργικό κομμάτι της όλης διαδικασίας και τους ευχαριστώ πολύ γι αυτό…
Τι απαιτήσεις και τι δυσκολίες αντιμετώπισες λοιπόν μ αυτή τη στροφή;
Αρκετές… σίγουρα η αγάπη μόνο δεν αρκεί για να ανταπεξέλθεις σε κάτι τόσο απαιτητικό όπως η εικόνα. Έκτοτε, δε σταμάτησα να διαβάζω, να ενημερώνομαι, να παρακολουθώ και να μελετώ τη μόδα και το ένδυμα. Παρακολούθησα διάφορα σεμινάρια επιμόρφωσης, ασχολήθηκα με το interior design ώστε να μάθω να σχεδιάζω, έβγαλα σχολή μόδας και makeup artist, για να ράβω και να μπορώ να έχω μια ολοκληρωμένη άποψη για την επιμέλεια μιας εικόνας.
Βέβαια ομολογώ ότι αν κάτι με έκανε να πιστεύω ότι μπορώ να τα καταφέρω, ήταν η ουσιαστική στήριξη του Θοδωρή Παπαδουλάκη, που με ενθάρρυνε πάρα πολύ σ αυτό που κάνω, και επειδή είναι από τους πιο απαιτητικούς σκηνοθέτες που έχω συνεργαστεί, μέτρησε πολύ για μένα η ενθάρρυνση του.
Εσύ́ συμβουλεύεις την δημιουργική́ ομάδα, συμπεριλαμβανομένου του φωτογράφου Μικέλα;
Τώρα εδώ είναι λίγο πιο περίπλοκο το θέμα μας, εξαρτάται.. πχ σε ένα γύρισμα τις οδηγίες και τη γραμμή την δίνει ο σκηνοθέτης όπως και στο θέατρο, εγώ οφείλω να πάρω την ιδέα του σκηνοθέτη και να την κάνω εικόνα συντονίζοντας την υπόλοιπη καλλιτεχνική ομάδα. Αν υπάρχει άλλος σκηνογράφος, σε συνεργασία με τον σκηνογράφο. Στόχος είναι να κάνουμε εικόνα αυτό που έχει στο μυαλό του ο σκηνοθέτης… Τώρα αν έχω αναλάβει μια φωτογράφιση για ένα μαγαζί ρούχων με συγκεκριμένες απαιτήσεις, η συνεργασία με το φωτογράφο διαφέρει και ενίοτε παίρνω και λίγο ρόλο «σκηνοθέτη» {art Ditector).
Είναι καθήκον σου να διασφαλίσεις μια όμορφη, καλοσχεδιασμένη σκηνή́;
Είναι καθήκον του καθενός από τους συντελεστές να κάνει σωστά τη δουλειά του και όσο καλύτερα μπορεί με τα μέσα που διαθέτει… ( το λέω αυτό γιατί πολλές φορές αναγκαζόμαστε να αυτοσχεδιάσουμε λόγω budget ή άλλων περιορισμών) ο καθένας βάζει το λιθαράκι του, μόλις τελειώσει ο ένας στη δουλειά του, αναλαμβάνει ο άλλος και όλοι μαζί φτιάχνουμε το τελικό αποτέλεσμα. Είναι συλλογική δουλειά το αποτέλεσμα μιας φωτογράφισης – γυρίσματος και για αυτό είναι αναγκαία όλα τα πόστα..
Το πιο διασκεδαστικό́ μέρος της δουλειάς σου;
Χμμμ…« ..όταν τελειώσει το γύρισμα και πάμε όλοι σπίτια μας»!
Όταν ένα project κυλάει όμορφα, υπάρχουν πολλές στιγμές που διασκεδάζεις πραγματικά, γιατί συμβαίνουν πολλά ευτράπελα .. Όπως και όταν γνωρίζεις ωραίους ανθρώπους και κάνεις καλές συνεργασίες. Μια από αυτές είναι και η δική μας, με το Go Hania . Απολαμβάνω κάθε συνεργασία μας γιατί πάντα περνάμε καλά και γελάμε πολύ…
Ποιο ήταν το πιο δύσκολο project που έχεις αναλάβει;
Δυο είναι αυτά που θυμάμαι χαρακτηριστικά! Στο ένα είχαμε πολύ λίγο χρόνο για να στήσουμε ένα ολόκληρο σκηνικό και να ράψουμε αρκετά ρούχα εποχής, μάλιστα για να προλάβουμε θυμάμαι δεν είχα κοιμηθεί για περίπου 32 ώρες… Όμως το δυσκολότερο ήταν ένα γύρισμα, όπου εγώ και ο βοηθός μου κληθήκαμε να καλύψουμε 4 πόστα (ενδυματολογικό, σκηνογραφικό, μαλλιά, μακιγιάζ), με αμέτρητους κομπάρσους και αρκετούς βασικούς. Η ιδιαιτερότητά του όμως ήταν ότι έπρεπε να εξυπηρετούμε δυο κινηματογραφικά συνεργεία και ένα φωτογράφο ταυτόχρονα. Ο βοηθός σκηνοθέτη δυστυχώς ήταν άπειρος για ένα τόσο απαιτητικό γύρισμα, το πόστο του οποίου είναι πολύ σημαντικό για τη ροή της δουλείας και γενικώς τα πάντα ήταν δύσκολα και λίγο στον “αέρα” .
Πριν από́ κάθε λήψη, είσαι υπεύθυνη για την αναζήτηση των ρούχων που θα χρησιμοποιηθούν στο ανάλογο project. Μας ακούγεται εύκολο αλλά́ είναι;
Όχι δεν είναι καθόλου εύκολο. Το κάθε project έχει τις ιδιαιτερότητές του. Έχει πολύ διάβασμα και έρευνα. Αρχικά να καταλήξεις στο ύφος σύμφωνα με τις οδηγίες του σκηνοθέτη, (εποχή; χρονολογία; ποιος είναι ο χαρακτήρας του ηθοποιού; πως θα ντυνόταν;) κ.α. Έπειτα να βρεις το σωστό ρούχο και το σωστό χρώμα που θα κολακεύει το πρόσωπο και το σώμα που θα ντύσεις, ίσως να χρειάζεται να το περάσεις από «πατίνες» και βέβαια να ταιριάζει στο background σου. Είναι πολλά αυτά που πρέπει να διαχειριστείς πριν, κατά τη διάρκεια και μετά σε ένα project…
Η μεγαλύτερη σου προσωπική́ επιτυχία;
Θεωρώ ότι η μεγαλύτερη επιτυχία είναι η γνώση που αποκτώ από το κάθε project σε πολλά επίπεδα … ότι κ αν έχω κάνει, κάτι μου έχει προσφέρει για να γίνω καλύτερη… συνήθως ψάχνω τα λάθη μου γιατί κάθε μικρή αποτυχία ή αστοχία σε ένα project βοηθάει στην αποφυγή παρόμοιων λαθών στο μέλλον και άρα σου γλιτώνει χρόνο και ενέργεια ενώ βοηθάει και στην αρτιότητα του επόμενου εγχειρήματος…
Για πες μας με ποιους καταξιωμένους σκηνοθέτες έχεις συνεργαστεί́; Ποιες ταινίες; Ποιες θεατρικές παραστάσεις;
Τώρα μου βάζεις δύσκολα γιατί αν ξεχάσω κανέναν φοβάμαι μην παρεξηγηθώ… Θα αναφέρω πρώτο τον Θοδωρή Παπαδουλάκη, που είναι και από τους πιο ιδιαίτερους, ταλαντούχους και απαιτητικούς σκηνοθέτες που έχω συνεργαστεί… έπειτα είναι ο Παντελής Βούλγαρης, ο Γιώργος Ζώης, ο Μιχάλης Μπέκος, ο Δημήτρης Γκότσης, ο Στέλιος Αλεξανδράκης, ο Βαγγέλης Καλαιτζής και φυσικά ο αγαπημένος Γιώργος Πανταζής κ.α…
Ταινίες δεν έχω κάνει πολλές, δεν γίνονται και πολλές στο κάτω κάτω στον τόπο μας, κινηματογραφικά έχω συμμετάσχει κυρίως σε διαφημιστικές καμπάνιες και βίντεο κλπ. Οι ταινίες που συμμετείχα ήταν το “Τελευταίο σημείωμα”, το “Two faces of January” ως συνεργείο, το «ΚΥΩΝ» και πολλές μικρού μήκους κοινωνικού χαρακτήρα για την EUROPOL, την περιφέρεια κ.α.
Θεατρικά τώρα, θα αναφέρω τις τελευταίες μου συνεργασίες που ήταν το «Ιστορίες στο τακα τακα» σε σκηνοθεσία της Βαλεντίνας Παπαδημητράκη και το «Γιοι και Κόρες» σε σκηνοθεσία του Γιάννη Καλαβρυανού με το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης, το Vanilla Love σε σκηνοθεσία της Ελιας Βεργανελάκη, τα “δυτικά τείχη» σε σκηνοθεσία Γιώργου Καραμαλέγκου και πολλά άλλα κυρίως ερασιτεχνικά που είναι το κομμάτι που αγαπώ περισσότερο, γιατί από εκεί ξεκίνησα, πριν ασχοληθώ επαγγελματικά…
Πως γεννήθηκε η ιδέα του YouCA;
Η ιδέα ενός χώρου που θα φιλοξενεί μαθήματα, διάφορα καλλιτεχνικά δρώμενα και θα είναι διαθέσιμος για την προετοιμασία τους υπήρχε από παλιά, από τότε που κάναμε τις ερασιτεχνικές παραστάσεις “Η Νεκρή Νύφη και το Βιβλίο των Σκιών !
Λίγο καιρό αργότερα, ένα βράδυ με πολλές μαργαρίτες, μετά από ένα γύρισμα νομίζω, συζητούσαμε με την Αρχόντισσα Κοκοτσάκη για το τι θέλουμε να κάνουμε και τι λείπει από την πόλη μας, όπου συνειδητοποιήσαμε ότι ονειρευόμασταν το ίδιο πράγμα. Θέλαμε μια καλλιτεχνική φωλιά που να φιλοξενεί ομάδες, παραστάσεις, μαθήματα, σεμινάρια και ότι είναι αμιγώς συνδεδεμένο με την τέχνη και το θέατρο. Στην πορεία στο όνειρο εντάχθηκε, ο Γιώργος Κοκολάκης όπου μας είχε βοηθήσει πάρα πολύ με τα διάφορα διαδικαστικά. Του άρεσε η ιδέα μας αφού κινούνταν και αυτός πολύ μέσα στον χώρο, όπως άρεσε σε εμάς η ιδέα να έχουμε ένα άντρα ως ισορροπιστή και για να κάνει τις «ζόρικες δουλειές»…
Επειδή λοιπόν θέλαμε έναν χώρο που να γίνονται πρόβες, διαφόρων ειδών μαθήματα σε ερασιτέχνες και επαγγελματίες (μαθήματα απαραίτητα για την εξέλιξη τους). Ένα χώρο που να μπορούμε να δουλεύουμε σκηνικά – κοστούμια και ό,τι άλλο χρειάζεται για μια παράσταση ή ένα γύρισμα, που να αγκαλιάζει όλους όσους αγαπούν την τέχνη και το θέατρο, Φτιάξαμε το YouCA… που σημαίνει “You Create Art” ! Εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω και όλο τον κόσμο που μας έχει αγκαλιάσει και μας έχει στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια …
Μελλοντικά́ σου σχέδια;
Το τελευταίο διάστημα είμαι σε συζητήσεις για νέες συνεργασίες, εκτός Κρήτης… Υπάρχουν κάποιες ενδιαφέρουσες προτάσεις για Αθήνα, Θεσσαλονίκη και εξωτερικό, δεν είναι ουσιαστικά ενδυματολογικές, αλλά είναι κάτι που θα ήθελα να κάνω για να εξασκήσω και λίγο και αυτά που σπούδασα…
Από την άλλη, δεν αφήνω εντελώς το ενδυματολογικό-σκηνογραφικό κομμάτι, απλώς πλέον ασχολούμαι λιγότερο.. Μάλιστα αυτόν τον καιρό προετοιμάζουμε δύο παραστάσεις – performance, μια με θέμα τον μύθο της Γοργούς η αλλιώς Μέδουσας, με τους πολύ αγαπημένους φίλους και συνεργάτες Κατερίνα Σχοινοπλοκάκη (κείμενο-έρευνα), Αθηνά Μαθιουδάκη (σκηνοθεσία), Βασιλική Ντουντουλάκη (χορογραφίες), Κώστα Κοκολάκη (sound design), Σίσσυ Δαμουλάκη (ερμηνεία) και μία σωματικού θεάτρου με τίτλο «Bent out of Shape» με το Jazz Train Studio, πάλι με την Βασιλική Ντουντουλάκη.
Παράλληλα προσπαθούμε να προσαρμοστούμε και να ανοίξουμε καινούργιους ορίζοντες με το YouCA, σύμφωνα με τα νέα δεδομένα και όσο μας το επιτρέπει η Covid-19 εποχή που ζούμε…
