«Όταν χορεύω αισθάνομαι ελεύθερος, δημιουργικός και χαρούμενος. Έτσι νιώθω κάθε μέρα.»
«Στον Σύλλογο δεν καπνίζουμε, ούτε πίνουμε. Πρώτος εγώ. Έτσι όποιος μπαίνει στην παρέα επηρεάζεται.»
Μπορεί ο κόσμος να αλλάζει, η κοινωνία να περνά από τα σαράντα κύματα και η ζωή να περνάει και να χάνεται! Ένα μόνο πράγμα μένει ακλόνητο: τα φυτώρια των κρητικών χορών. Εκεί σπάει κάθε προγνωστικό κι αντί να λιγοστεύουν οι μαθητές, όλο και πληθαίνουν! Άλλοι καιροί – Ίδιοι Άνθρωποι. Ο Σήφης Βιγλάκης, ως το πλέον αντιπροσωπευτικό δείγμα παιδιού που μεγάλωσε με τους κρητικούς χορούς και πλέον στα χέρια του μεγαλώνουν άλλα παιδιά, το καμαρώνει! Και ο λόγος; Οι Βιγλάτορες έχουν κάτι το ξεχωριστό. Και θα το ανακαλύψουμε μαζί πόντο πόντο.
Υπογράφει ο Παντελής Σπυριδάκης
-Από ποια ηλικία θυμάσαι τον εαυτό σου να τον τρώει το σαράκι για να χορέψει;
-Έντονα θυμάμαι στη Δ’ δημοτικού, όταν ήμουν 9 χρονών κι ο πατέρας μας, ο Γιώργος Βιγλάκης, μας πήγε εμένα κ τον αδερφό μου Αντώνη, που ήταν 8 χρονών τότε, στη σχολή που άνοιξε το 1991 για τρεις μόνο μήνες ο Κωστής Καντηλιεράκης.
-Οι φορές που οι ΒΙΓΛΑΤΟΡΕΣ έχουν ταξιδέψει είναι πολλές. Ποια ήταν για σένα η πιο σημαντική;
-Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ούτε το πρώτο μου ταξίδι στη Γαλλία το 2005 ούτε τα μετέπειτα: Κύπρο, Αμερική, Γερμανία, Βέλγιο, Σουηδία, Αυστραλία και Κωνσταντινούπολη, που ήταν το πρόσφατο ταξίδι μας. H ομογένεια κρατά τις παραδόσεις. Είναι πολύ φιλόξενη, όταν είμαστε εκεί. Η παρουσία μας, τους αναζωπυρώνει την φλόγα της Κρήτης και γίνεται μια Κρήτη όλος ο κόσμος. Ξεχωριστές εμπειρίες ζήσαμε στο ταξίδι μας στην Αυστραλία με την αδελφοποίηση μας με την κρητική αδελφότητα εκεί, στα 3 ταξίδια μας στην Αμερική όπου στο τελευταίο- συμμετείχαμε στο Συνέδριο Κρητών Αμερικής, το οποίο έγινε στο Σπρίγκφιλντ της Μασαχουσέτης, στη Βοστώνη. Αξέχαστη όμως θα μας μείνει και η τελευταία μας επίσκεψη στον Οικουμενικό Πατριάρχη στην Κωσταντινούπολη. Xορέψαμε σε γεύμα που του παρείχε η Mητρόπολη μας εδώ στα Χανιά κι ο Μητροπολίτης μας κ. Δαμασκηνός στον Βόσπορο εν πλω.
-Ποια είναι η πιο αγαπημένη σου γωνιά στα Χανιά;
-Το χωριό Σαμαριά λόγω καταγωγής κι ο Αλικιανός. Στον Αλικιανό πέρασα πανέμορφα παιδικά χρόνια κοντά στον παππού και τη γιαγιά.
-Συνολικά με δυο λέξεις για σένα οι ΒΙΓΛΑΤΟΡΕΣ με τι ισοδυναμούν;
-Θα σου απαντήσω με μια μαντινάδα που μου έγραψε η καλή μου φίλη Ευλαμπία Βροντορινάκη: “Βιγλάτορες παράδοση ισότιμη με αξίες, εκείνες απού έχουνε της Κρήτης οι ιστορίες”.
-Θεωρείς καλό ή κακό που το κεφάλαιο ΚΡΗΤΗ “πουλάει” παντού; Μπορούν όλοι να το εκπροσωπήσουν επάξια;
-Ο καθένας από το μετερίζι του εκπροσωπεί αυτό που πρεσβεύει και το προβάλλει, το προωθεί ανάλογα με την παιδεία του, την αγάπη και το μεράκι του. Από εκεί και μετά ο κόσμος σίγουρα έχει άποψη, βλέπει και κρίνει. Καλό είναι να μην θυσιάζουμε τις αξίες μας, την Κρήτη μας στον βωμό του χρήματος. Υπάρχουν όμως άξιοι αντιπρόσωποί της σε όλον το κόσμο.
-Οι Βιγλάτορες πώς δημιουργήθηκαν;
-Από το 2004: 23 χρονών τότε ξεκίνησα να διδάσκω στον Αλικιανό, στον Πλατανιά και στα Χανιά. Από τότε είχα κοντά μου παιδιά από 6 ετών μέχρι 60 ετών. Έτσι το 2009 η παρέα ήταν αρκετά μεγάλη και δυνατή κι αποφασίσαμε τότε να δώσουμε ένα όνομα, τέτοιο που να αντιπροσωπεύει εμάς, το πολεμικό ύφος των χορών μας, αλλά και τη ρίζα μας ως Βίγληδες. Κι αποφασίσαμε ομόφωνα να προχωρήσουμε στην ίδρυση του Συλλόγου μας με εφτά άτομα διοικητικό και την υποστήριξη 200 και πλέον χορευτών: τους “Βιγλάτορες”.
-Αν κάποιο νεότερο παιδί σου ζητούσε τη βοήθειά σου για να προχωρήσει στον χορό, τι θα του έλεγες να ΜΗΝ κάνει για να τα καταφέρει;
-Θα τον συμβούλευα γενικότερα στην ζωή του να μην κάνει ανυπακοή στους γονείς και στους δασκάλους του.
-Η ζωντανή παράδοση έχει την καλή και την άσχημη πλευρά της. Γιατί μπορεί οι άλλες παραδόσεις να ζηλεύουν την Κρήτη που έχει τη νεολαία ενεργή, όμως η μάστιγα του αλκοόλ καραδοκεί. Τι πιστεύεις ότι πρέπει να γίνει;
-Σε ότι αφορά τις κακές συνήθειες στις παρέες παίζει σημαντικό ρόλο και ο κύκλος που επιλέγει το κάθε παιδί να ενταχθεί. Στον Σύλλογο δεν καπνίζουμε, ούτε πίνουμε. Πρώτος εγώ. Έτσι όποιος μπαίνει στην παρέα επηρεάζεται από εμάς και δεν πίνει. Το αλκοόλ υπάρχει παντού νόμιμα κι ο καθένας μπορεί να το προμηθευτεί από οπουδήποτε. Έτσι, σημαντικό ρόλο παίζουν οι παρέες, αυτό καλλιεργούμε εμείς. Μαζί με το αρχαίο ρητό “νους υγιής εν σώματι υγιεί…”
-Ποια είναι η μεγαλύτερη χαρά που σου έχει χαρίσει ο Κρητικός Χορός;
-Η μεγαλύτερη χαρά που μου δίνει ο χορός είναι το συναίσθημα που έχω όταν χορεύω: αισθάνομαι ελεύθερος, δημιουργικός και χαρούμενος. Έτσι νιώθω κάθε μέρα. Μεγάλη χαρά μου δίνει να βλέπω τις κόρες μου να χορεύουν μαζί μου στις παραστάσεις. Και βέβαια είμαι πολύ υπερήφανος για τους συνεργάτες που έχω κοντά μου, μαζί με τη σύζυγό μου.
-Μετά από τόσα χρόνια που χορεύεις, υπάρχει το μυστικό για έναν άξιο, διαχρονικό χορευτή;
-Να γυμνάζεται, ώστε να μπορεί να αποφύγει τραυματισμούς. ‘Ετσι, θα έχει χρόνια μπροστά του για να χορεύει. Ο δικός μας ο Σύλλογος πέρα από τις πρόβες που κάνει κάθε βδομάδα παρέχει επίσης στους χορευτές του αντιπροσωπευτικού τμήματος ώρες σε γυμναστήριο, διατροφολόγο και ψυχολόγο.
-Τι είναι αυτό που κάνει τα Κρητικόπουλα στην παιδική, στην εφηβική, στην πανεπιστημιακή & στην ενήλικη ζωή τους, όσα και αν αλλάζουν, τον χορό και τους συν-χορευτές τους να τους κρατάνε σταθερές αξίες;
-Στους συλλόγους καλλιεργούνται πολλές αξίες. Μία από αυτές είναι η φιλία. Χορεύοντας μαζί για πολλά χρόνια τα παιδιά κάνουν φίλους, μαθαίνουν να συνεργάζονται, εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο, δημιουργούν μαζί και ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο. Αυτό τους δένει πολύ, τιμούν τη σχέση τους και την υποστηρίζουν όσα χρόνια κι αν περάσουν .
-Αν χρειαστεί να μιλήσουμε για παράστημα, εμφάνιση κι εικόνα σίγουρα η παρουσία σου αποτελεί ένα στέρεο δείγμα. Το κουβαλάς πάντα αυτό;
-Το κουβαλάω πάντα. Προσπαθώ καθημερινά να τιμώ την οικογένειά μου κι όλους όσοι είναι κοντά μου, στην εργασία μου και στον Σύλλογο με σεβασμό, αγάπη κι ευγένεια!
-Αξιοσημείωτη είναι και η συλλογή με τις κρητικές φορεσιές που διαθέτουν οι ΒΙΓΛΑΤΟΡΕΣ. Πώς κατάφερες να τη συγκεντρώσεις;
-Ο Σύλλογός μας έχει έναν σεβαστό αριθμό από Κρητικές φορεσιές, τέτοιο ώστε να μπορεί να ντύσει όλα τα μέλη του που σήμερα ξεπερνούν τα 200. Είναι μία από τις αποφάσεις που πήρε το Διοικητικό: όσα χρήματα βγάζει από τις παραστάσεις του, να μπορεί να τα επενδύσει στις φορεσιές του και σε ό,τι άλλο έχει ανάγκη. Οι χορευτές απολαμβάνουν όλα τα προνόμια όπως ρουχισμό, ταξίδια, γεύματα και μετακινήσεις εντός κι εντός Κρήτης και Ελλάδας εντελώς δωρεάν.
-Ποιο είναι το σημαντικότερο γνώρισμα ενός δάσκαλου στον χορό; Γιατί αποτελεί για τους Κρητικούς απόφαση που δεν την παίρνουν ελαφριά.
-Ο Δάσκαλος έχει μεγάλη ευθύνη απέναντι στην χορευτική μας παράδοση αλλά και στους μαθητές του. Πρέπει να έχει γνωρίσματα όπως: αξιοπρέπεια, λόγο τιμής, λεβεντιά και ήθος. Όλα τα παραπάνω είναι παράδειγμα προς μίμηση για τους μαθητές του.
-Υπάρχει κάποιος άνθρωπος που θεωρείς ότι ήταν σημαντικός για να τα καταφέρεις;
-Ο πατέρας μου στάθηκε η αφορμή. Όμως στα 21 μου χρόνια είχα την τύχη να γνωρίσω τον Μπασάκη Σταύρο: ένας οικογενειάρχης, δάσκαλος κι άνθρωπος- υπόδειγμα για μένα.
-Ο κρητικός χορός αποτελεί και απαραίτητο διαβατήριο σε μια τηλεοπτική εκπομπή ή σε μια κινηματογραφική ταινία. Δημιουργεί κορύφωση και σκηνική δράση. Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;
-Η ιστορία της κρητικής μας παράδοσης, η σοβαρότητα κι η εμφάνισή της, δίνει εισιτήριο για να συμμετέχει και να παίξει όπου χρειαστεί. Δίνει χρώμα κι άρωμα δύναμης, αγάπης και πάθους.
-Και η “οικογένεια” των Κρητικών όμως είναι μια δύσκολη υπόθεση. Δίνεις στην κυριολεξία εξετάσεις για να σε δεχτούν. Το αισθάνθηκες αυτό;
-Όσοι είναι Κρητικοί δεν χρειάζεται να αποδείξουν τίποτα. Η Κρήτη τους αγκαλιάζει όλους: κρητικούς και μη. Όπως πολλοί συνάνθρωποι -για λόγους υποχρεώσεων- μεγαλώνουν στην Κρήτη αλλά δεν είναι γεννημένοι εδώ. Και αυτοί είναι πιο Κρητικοί από πολλούς εδώ, θα έλεγα. Στην περίπτωσή μας η παράδοση ενώνει κι όλοι όσοι εντάσσονται στον Σύλλογο γίνονται μια παρέα, μια οικογένεια και όλοι Κρητικοί!
-Ποια είναι η μαντινάδα που αυτή την περίοδο μιλάει μέσα σου;
-“Εγώ τον Θεό παρακαλώ πάντα στην προσευχή μου, πρώτα την ευτυχία σας κι ύστερα την δική μου.”
