Μπορεί να περιμένουμε οι περισσότεροι τις γιορτές πως και πώς, υπάρχουν όμως δίπλα μας πολλοί που ακόμα και τις χρονιάρες
μέρες σηκώνονται από τραπέζι της γιορτής, αφήνουν την υπόλοιπη οικογένεια στο σπίτι για να πάνε στην δουλειά!
Τροχαία, ΕΚΑΒ, εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο, σερβιτόροι, μουσικοί, 24 ωρα περίπτερα, μάγειρες, τηλεφωνήτριες Ράδιο
/Ταξί και πάρα πολλοί ακόμη… Τις ημέρες που οι πολλοί δεν εργάζονται, υπάρχουν κάποια επαγγέλματα που δουλεύουν
περισσότερο, και που στερούνται τις γιορτές όπως τις ξέρουμε.
Εμείς κάναμε μια βόλτα από Χανιά και Ρέθυμνο, γυρίσαμε όλες τις πιάτσες και πιάσαμε την κουβέντα μαθαίνοντας πως
είναι να είσαι στο καθήκον …όταν οι άλλοι εκεί έξω γιορτάζουν, χαλαρώνουν, ανοίγουν δώρα μπροστά στο χριστουγεννιάτικο
δέντρο!
Επιμέλεια: Παντελής Σπυριδάκης
Φωτογραφίες: Δαβίδ Μοβσεσιάν & Γιάννης Τzανάκης
Οδοιπορικό σε έξι εντελώς διαφορετικές πιάτσες δουλειάς , σε έξι άκρως αντίθετους ανθρώπους , σε έξι φυλές επαγγελμάτων
και στα Χανιά και στο Ρέθυμνο… που η κάθε μια
φυλή έχει τον δικό της θεό, και σίγουρα έχει και τον δικό της πόνο!
Μια βόλτα να περάσεις από το Νοσοκομείο Ρεθύμνου, καταλαβαίνεις στο πετσί σου πως υπάρχουν και τα επαγγέλματα που ακόμα και στις γιορτές το καθήκον της ανθρώπινης ζωής ούτε
περιμένει , ούτε αναβάλλεται. Ο χρόνος μετράει, το παραμικρό λεπτό κοστίζει!
Η Ειρήνη Μωρέ σε μια ανάπαυλα από τις γέννες, τις επισκέψεις στα νεογνά και στις μαμάδες… σταματάει για λίγο και κάνει τον απολογισμό της. Άλλωστε δεν είναι και μικρό πράγμα να φέρνεις
στον κόσμο νέες ζωές! Είναι ίσως αυτό από μόνο του μια άλλη παράλληλη γιορτή…
Ειρήνη Μωρέ, Ιατρός
Σας επισκεφθήκαμε εδώ στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου εκτάκτως και απροειδοποίητα. Οι φετινές γιορτές πως θα σας βρούνε;
Οι φετινές γιορτές θα μας βρουν στην δουλειά. Θα είμαι Πρωτοχρονιά μέσα, θα κάνω αλλαγή του χρόνου στο Νοσοκομείο .Αυτό είναι ένα συναίσθημα λίγο διφορούμενο. Από τη μια θα είμαι μακριά από την οικογένεια , αλλά από την άλλη θα είμαι εδώ για
τις καινούργιες ζωές που έρχονται στον κόσμο. Κάνουμε ένα λειτούργημα άλλωστε και δίνουμε τον δικό μας αγώνα για τις καλύτερες παροχές υγείας στο Νομό Ρεθύμνης.
Τρώτε μαζί με την οικογένεια στο σπίτι…
Όχι , εμείς οι γιατροί κάνουμε 24 ωρες υπηρεσίες όπως ξέρετε , οπότε είμαστε συνεχόμενα μέσα. Δεν προλαβαίνουμε ούτε καν την αρχή του τραπεζιού…
Η σκέψη ότι οι δικοί σας άνθρωποι είναι εκεί έξω σας επηρεάζει , σας φορτίζει;
Νομίζω ότι αυτό είναι κάτι πολύ παροδικό. Προσπαθούμε και εμείς εδώ πέρα να περάσουμε λίγο καλά, όσο προλαβαίνουμε. Γιατί η δουλειά έχει πολλά απρόοπτα.
Ποια είναι τα πιο καίρια περιστατικά που σας συμβαίνουν επί τω έργω;
Τις γιορτινές μέρες είμαστε μέσα σύσσσωμη η Μαιευτική Κλινική. Ακόμα και άνθρωποι που μπορεί να βρίσκονται έξω , αν χρειαστεί, έρχονται μέσα μαζί μας για να βοηθήσουν στα χειρουργεία. Άλλοι συνάδελφοι θα παρατήσουν τις γιορτές για να μπουν μέσα και να βοηθήσουν ένα παιδάκι να γεννηθεί. Είναι πάρα πολλά τα περιστατικά. Μπορεί να είναι μια καισαρική ή ακόμα και κάποιο δυσάρεστο περιστατικό. Δεν είναι κάτι στάνταρ. Βρισκόμαστε ίσως στο μοναδικό τμήμα του Νοσοκομείου που έχει βγεί αλώβητο από την δυσκολία της εποχής; Έχει σταθεί υπεράνω τωνπεριστάσεων;
Εγώ νομίζω ότι όλο το Νοσοκομείο Ρεθύμνου, όχι μόνο η Μαιευτική Κλινική, είναι κοντά στον πολίτη. Δεν νομίζω ότι κάποιος δεν θέλει να έχει ο πολίτης παροχές υγείας , όπως του αρμόζουν. Νομίζω
ότι το Νοσοκομείο Ρεθύμνου έχει πολύ ανθρώπινο πρόσωπο. Και θεωρώ ότι όλα τα Τμήματα δουλεύουνε. Αλλά και το δικό μας το Τμήμα , η Μαιευτική Κλινική, είμαστε όλοι εδώ με τον Διευθυντή μας τον κύριο Βαονάκη, τον Υποδιευθυντή μας, τον κύριο
Αποστολάκη: είτε εφημερεύουμε είτε όχι, είμαστε εδώ πραγματικά για να έρθουμε να βοηθήσουμε όποτε χρειαστεί! Υπάρχουν και οι μαίες που χρονιάρες μέρες έχουν έξω τον άνδρα , τα παιδιά τους στο σπίτι… Τα κορίτσια αυτά είναι τόσο κοντά μας. Νομίζω ότι η σκέψη όλων μας είναι και έξω , αλλά είναι και πάρα πολύ μέσα. Γιατί είναι πάρα πολύ υπεύθυνη η δουλειά μας.
Έχει παρ όλ’ αυτά υπάρξει ποτέ η ευκαιρία να κάνετε γιορτές έξω; Να έχετε το μέτρο σύγκρισης;
Εννοείται, έχει υπάρξει βέβαια. Και ένιωθα ότι ήμουν έξω από τα νερά μου. Είναι και αυτό πολύ φυσικό και μας αρέσει όταν συμβαίνει. Και μέσα να μείνουμε πάντως , αφού έχουμε επιλέξει να κάνουμε αυτή την δουλειά, ξέρουμε και τι μας περιμένει.
Καλές γιορτές να έχετε
Καλές γιορτές με όλα τα μωράκια να γεννιούνται γερά!
Μαρία Στρατάκη, Ταξί Ερμής
Μια φωνή – ορόσημο …που ακόμα και με κλειστά μάτια , αναγνωρίζουμε οι περισσότεροι, είναι η φωνή της Μαρίας Στρατάκη. Της έχετε μιλήσει τουλάχιστον μια φορά , οπωσδήποτε!
Όταν καλούμε για ταξί, η δική της φωνή είναι που μας καλωσορίζει και μας εξυπηρετεί από το τηλεφωνικό κέντρο των ταξί ΕΡΜΗΣ. Και στις γιορτές άλλοι παίρνουν κούρσα για να πάνε σε φιλικά σπί-
τια, ή σε ρεβεγιόν και άλλοι παίρνουν τηλέφωνα για να επιστρέψουν ξημερώματα από την γιορτινή παρέα και διασκέδαση. Κι όλοι, τέτοιες μέρες
ακούν την Μαρία Στρατάκη να τους λέει: ‘’Καλησπέρα σας και Χρόνια πολλά, πως μπορούμε να σας βοηθήσουμε;
Ποιες ήταν οι πιο αλλιώτικες γιορτές που θυμάσαι στην δουλειά;
Ήταν μια χρονιά που ήμουν άρρωστη κι έπρεπε να είμαι στην ώρα μου και με το χαμόγελο για το κόσμο και τους συναδέλφους
Όταν στρώνεις το τραπέζι για την οικογένεια τις μέρες αυτές, τι κάνεις; Πράγματι έτσι γίνεται, στρώνω το τραπέζι και γύρω
στις 10 εγώ φεύγω για την δουλειά και οι άλλοι συνεχίζουν.
Ο κόσμος όταν απαντάς στο τηλέφωνο, τι σε ρωτάει; Αφού ανταλλάξουμε ευχές, μας ρωτάει αν έχουμε
ταξί διαθέσιμο . Έκτακτες υποθέσεις έχεις αντιμετωπίσει πάνω σε μια βάρδια γιορτινή; Γέννα, κλοπή σε ταξί ή κλήση από χαμένο ταξιδιώτη;
Πάρα πολλές φορές. Είμαστε μαθημένοι πια. Έκτακτα περιστατικά συμβαίνουν συχνά όπως τροχαία και γεννητούρια ! Ποια γιορτή θα ξεχώριζες από όλες αυτές που έχεις κάνει στο καθήκον;
Παραμονή πρωτοχρονιάς να γίνεται χαμός και από δουλειά και από βροχή. Δεχτήκαμε ξαφνικά μια κλήση από συμπολίτη μας, που του χάλασε το αυτοκίνητο του την ώρα που πήγαινε τη σύζυγό του στην
κλινική, για να γεννήσει. Τα παρατήσαμε όλα και του δώσαμε προτεραιότητα μαζί με τις ευχές μας. Σου έχουν κάνει ποτέ έκπληξη οι δικοί σου: να έρθουν στην δουλειά απροειδοποίητα να σου πουν Χρόνια Πολλά;
Ναι παραμονή Πρωτοχρονιάς έχουμε ανταλλάξει ευχές, έχω φύγει για τη δουλειά και μόλις άλλαξε ο χρόνος, ήρθε σύσσωμη η οικογένειά μου στο τηλεφωνικό κέντρο. Ήταν ο,τι πιο ωραίο και γλυκό γινόταν… για την πιο Καλή Χρονιά!
Ποια ευχή δίνεις απλόχερα στον κόσμο τις μέρες των γιορτών;
Εύχομαι σε όλους Υγεία, χαμόγελο, καλη διάθεση
και με αισιοδοξία όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα!
Μανωλίτσα Παπαδάκη, Ιδιοκτήτρια Περιπτέρου
Η Μανωλίτσα Παπαδάκη είναι μέσα στο περίπτερο στην Πλατεία του Αγνώστου Στρατιώτη στο Ρέθυμνο. Από μπροστά της περνάνε όλοι με τα καλά τους την χαιρετάνε και συνεχίζουν. Και η ίδια χαζεύει τα φωτάκια που έχει κρεμάσει στο τζαμάκι του περιπτέρου. ‘’Με βοηθάνε ψυχολογικά μας λέει και γελάει.
Όταν οι άλλοι είναι στην ζέστη τους και στις γιορτές τους, εσύ είσαι εδώ έξω στο περίπτερο;
Ναι τόσα χρόνια είμαι μέσα στο περίπτερο, αλλά μου αρέσει. Περνάει ο κόσμος και με χαιρετάει, τα παιδιά μου λένε χρόνια πολλά. Περνάνε όμορφα έτσι οι ώρες στηνa δουλειά.
Από εδώ περνάνε όλοι και από εδώ επιστρέφουν γιατί είσαι το μοναδικό περίπτερο που βρίσκεται στην ευθεία όλων των νυχτερινών μαγαζιών στην Παραλιακή Ρεθύμνου.
Αυτό είναι που με γεμίζει ζωή. Όλοι αυτοί που περνάνε και τους βλέπω καλά ντυμένους να πηγαίνουν να γιορτάσουν, μου δίνουν χαρά. Βλέπω την γιορτή και τα φώτα της πόλης και ακούω τις μουσικές των μαγαζιών και παρασύρομαι κι εγώ.
Έχεις βάλει στο περίπτερο μπροστά μπροστά τα φωτάκια σου να αναβοσβήνουν, το κρεμαστό ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ. Τι έχεις να θυμηθείς από τις τόσες γιορτές που έχεις κάνει μέσα στο περίπτερο;
Είμαι σε μια περιοχή που αν δεν δουλέψω στις γιορτές, θα χάσω το μεροκάματο. Βγαίνουν οι λογαριασμοί αυτές τι μέρες, υπάρχει μεγαλύτερη κίνηση. Και αυτό μου αρέσει… Πιάνει τόπο ο κόπος σου. Τα παιδιά σου κάνουν παράπονα;
Δεν είμαι και συνέχεια εδώ. Τα παιδιά μου έχουν μάθει ότι η δουλειά μας είναι στο περίπτερο. Σου φέρνουν και κεράσματα;
Τις μέρες των γιορτών έρχονται τα νέα παιδιά και κρεμάνε το κεφάλι τους στο παραθυράκι του περιπτέρου και μου κρατάνε γλυκά για το καλό.
Βλέπεις και τα παιδιά του κόσμου…
Βοηθάμε και πάρα πολλά παιδιά που ή περιμένουν τους γονείς να έρθουν να τα πάρουν ή έχουν μείνει από μονάδες.
Το σκόρδο στην γωνία πάνω τι δουλειά έχει;
Διώχνει το μάτι το κακό. Και όποιος έρχεται με κακές διαθέσεις του το δείχνω και σταματά. Οι άλλοι το γιορτάζουν, βγαίνουν, τρώνε , τραγουδάνε και εσύ εδώ; Εμένα με ευχαριστεί η ικανοποίηση της ανταμοιβής της εργασίας μου. Με ικανοποιεί πολύ αυτό το πράγμα. Με τα χρήματα του περιπτέρου πήγα και το πρώτο μου ταξίδι στην Ισπανία 23 Δεκέμβρη (γελάει με την καρδιά της)
Νίκος Γκαλονάκης, Μουσικός
Η ζωή του μουσικού, τις μέρες που οι άλλοι είναι στα σπίτια τους , είναι έξω στα μαγαζιά για να διασκεδάζει τον κόσμο. Ο Νίκος Γκαλονάκης έχει να κάνει γιορτές στο σπίτι του από το 1991. Οι δυο
μικρές κόρες του τον περιμένουν να γυρίσει από την δουλειά και το πρωί μαζί ανοίγουν τα δώρα τους. Βρίσκεται τρόπος, αρκεί να το ψάξεις λίγο… Στον κόσμο των μουσικών που πλάθονται χρόνια
με αυτό τον τρόπο ζωής , το έχουν για κακό να μην δουλεύουν αυτές τις χρονιάρες μέρες! Κι είναι μια πραγματικότητα που όπως ομολογεί και ο Νίκος Γκαλονάκης, όσο περνάνε τα χρόνια, το θέλει ακόμα περισσότερο και ο ίδιος να κάνει γιορτές με τον κόσμο που έρχεται για να τον διασκεδάσει!
Πόσα χρόνια είσαι εκεί έξω την νύχτα για να διασκεδάζεις τους άλλους;
Στο πάλκο πάνω είμαι από το 1998. Αλλά αν το πάρεις και από πιο πριν εγώ έχω να κάνω Χριστούγεννα, Πάσχα ,γιορτές από το 1991.
Εννοείς σε σπίτι εκτός δουλειάς;
Ναι, εκτός δουλειάς, να κάτσω κι εγώ να γιορτάσω.
Οι μουσικοί τι κάνετε συνήθως;
Συνήθως Παραμονή Πρωτοχρονιάς σταματάμε το πρόγραμμα, κατεβαίνουμε χαιρετάμε όλο τον κόσμο και ξανανεβαίνουμε.
Αν εσύ είχες την επιλογή τι θα διάλεγες; Χριστούγεννα & Πρωτοχρονιά στο σπίτι ή στο μαγαζί;
Πολύ δύσκολη ερώτηση. Βασικά θα διάλεγα την δουλειά. Μαζί με την οικογένεια όμως.
Να είναι στον χώρο που εμφανίζεσαι;
Ναι γιατί εμείς οι μουσικοί μάθαμε έτσι … Δεν το έχω για καλό αν δεν πάω για δουλειά, άσχετα από το τι είναι οι μέρες για τους άλλους. Εμείς δεν μπορούμε να μην παίζουμε και να μην τραγουδάμε. Ώρες ώρες βέβαια σκέφτομαι ότι αν είχα την οικο-
νομική δυνατότητα , θα το έκανα αυτές τις μέρες: να κάτσω σπίτι, να δω τηλεόραση, να ηρεμήσω, να παίξω με τα παιδιά.
Τα πιο αξέχαστα σου Χριστούγεννα που τα έχεις περάσει; Θυμάσαι; Τώρα που το λες θυμάμαι αξέχαστα στο ΟΙΝΩΔΕΙΟ,
μια μουσική σκηνή στο Ρέθυμνο που την είχε ο Μανώλης Κονταρός μου είπε ότι έπρεπε να πούμε τα κάλαντα ΄΄Αρχιμηνιά και αρχηχρονιά΄΄. Και δεν τα έλεγε κανείς. Γεμάτο το μαγαζί και ξεκινάω εγώ και τα λέω ΄΄Αρχιμηνιά και αρχηχρονιά΄΄ λέγοντας
μια λέξη που δεν λέγεται εδώ (βωμολοχία) και γύρισε όλο το μαγαζί και έχει πέσει κάτω από τα γέλια. Όταν γυρνάς από την δουλειά, σε πειράζει που σκέφτεσαι ότι οι άλλοι πέρασαν καλά ενώ εσύ δούλευες;
Να ξέρεις ότι όλοι οι μουσικοί τέτοιες μέρες μόλις σχολάμε, σμίγουμε σε κάποιο μαγαζί και λέμε τι έγινε εδώ, τι έγινε εκεί και κουτσομπολεύουμε. Δεν το λέει κι η μαντινάδα; Ζωή ναι να σαι ξυπνητός, όταν κοιμούνται οι άλλοι.
Τα παιδιά δεν σε ρωτάνε γιατί δεν κάθεσαι σπίτι;
Προς το παρόν επειδή είναι μικρές δεν μου λένε κάτι. Ίσα ίσα που ξυπνάνε ανυπόμονες το επόμενο πρωί και ανοίγουμε τα δώρα. Οπότε είναι εκεί αφοσιωμένες…
Εσύ δηλαδή τι ώρα φεύγεις από το γιορτινό τραπέζι με την οικογένεια και τους χαιρετάς; Δεν κάθομαι καν. Γιατί εμείς οι μουσικοί φεύγουμε από τις 6 το απόγευμα. Για να πάμε στο μαγαζί
που παίζουμε, να φτιάξουμε τον ήχο και τα μουσικά όργανα. Την επόμενη μέρα όμως σηκωνόμαστε και κάνουμε τότε το δικό μας οικογενειακό τραπέζι.
Είναι πιο δύσκολο όταν παίζεις Αθήνα;
Μπα προτιμότερο είναι, να βρίσκεσαι εκτός Κρήτης. Όταν παίζουμε εδώ, σκεφτόμαστε ότι το σπίτι μας είναι στα 20 μέτρα και δεν μπορούμε να είμαστε εκεί. Στην Αθήνα όμως δεν σε ενοχλεί. Σκέφτεσαι ότι είναι μια απλή μέρα που θα πας να παίξεις και να
τραγουδήσεις…
Διονύσης Μιχαλόπουλος, Σεφ
Ο Διονύσης Μιχαλόπουλος άφησε για λίγο την κουζίνα του Φειδία και μας είπε Ασιάτικες Χριστουγεννιάτικες ιστορίες και βραδινά μπάνια στην θάλασσα μετά την δουλειά… Άλλη φάση! Δεν του
πολύ αρέσουν δέντρα και λαμπάκια, ένα καπέλο με Άι Βασίλη πάντως μέρες που είναι, θα το φορέσει!!!
Πέφτει πολύ περισσότερο πρέσσινγκ στις γιορτές;
Λογικό δεν είναι; Τέτοιες μέρες ανεβαίνει η κίνηση λόγω εορταστικής διάθεσης , αλλά δεν είναι κάτι το όποιο δεν το έχουμε συνηθίσει. Είναι κάτι που το περιμένουμε καιρό πριν και προετοιμαζόμαστε αναλόγως . Στο Φειδία είμαι σχετικά καινούργιος, καθώς έλειπα στο εξωτερικό. Υπάρχει ελευθερία
κινήσεων επαγγελματικά και είναι ανοιχτοί σε καινούργιες ιδέες για το menu και την κουζίνα, που βρίσκουν ανταπόκριση και από τον κόσμο.
Ποιες ήταν οι πιο απίστευτες γιορτές που θυμάσαι στην δουλειά;Τι είχε γίνει;
Απίστευτες γιορτές; Αν θα μπορούσα, θα ξεχώριζα τα περυσινά Χριστούγεννα, που δούλευα σε ένα εστιατόριο στην Ασία. Αφού σχολάσαμε το βράδυ, μετά κάναμε βραδινό μπάνιο στην παραλία.
Γιορτές στην δουλειά. Και την επόμενη μέρα πως την περνάς;
Συνήθως, όσο μπορώ προσπαθώ να αναπληρώσω αυτές τις οικογενειακές στιγμές τις αμέσως επόμενες μέρες των γιορτών.
Όταν εσύ πήζεις στην κουζίνα και βλέπεις τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια να ανάβουν, δεν ανάβουν και τα δικά σου;
Τον πρώτο καιρό η αλήθεια είναι ότι σου πέφτει κάπως βαρύ: να σκέφτεσαι ότι όλοι οι άλλοι γιορτάζουν και εσύ πρέπει να δουλεύεις. Μετά από λίγο, το δέχεσαι πιο εύκολα πάντως. Άλλωστε όλες οι
δουλειές έχουν τα υπέρ και τα κατά τους.
Κάνεις έστω κάποιο μίνι – στολισμό στον πάγκο της κουζίνας με λαμπάκια και Άι – Βασίλη για να νιώθεις στο κλίμα;
Στολισμό κανονικό δεν κάνω να σου πω την αλήθεια . Άλλωστε δεν φτάνει και ο χώρος , οι κουζίνες σήμερα είναι ασφυκτικά γεμάτες με «γκάτζετ». Πολλές φορές όμως, βάζουμε κάποιο καπέλο Άι
Βασίλη, καμία γιορτινή ποδιά ή κάτι τέτοιο για να μπούμε και εμείς στο κλίμα πιο πολύ.
Θυμάσαι πως ήταν τα πρώτα Χριστούγεννα που δούλευες ;
Σίγουρα θυμάμαι. Τα πρώτα Χριστούγεννα στο μαγαζί που είχα αναλάβει όταν ήμουν στην Ασία . Η διοίκηση είχε οργανώσει κάποιες γιορτινές εκδηλώσεις για τους πελάτες μας: από την μία πλευρά κλασσικός δυτικός πολιτισμός με Άι Βασίλη , δέντρα κτλ και από την άλλη πλευρά Ασιατικά έθιμα με «δράκους» να χορεύουν παραδοσιακές φορεσιές κτλ. Ήταν σαν από ταινία.
Ποιο είναι το χειρότερό σου; Άμα σου κάτσει μυστήριος συνεργάτης σε γιορτινή βάρδια; Ή να σε περιμένει απάνω στο μαγαζί η παρέα και να έχει πέσει στην κουζίνα πολλή δουλειά και να μη μπορείς να το σκάσεις για λίγο;
Μάλλον θα με ενοχλούσε περισσότερο να είναι η παρέα μου στο μαγαζί και να διασκεδάζει και εγώ να τρέχω στη δουλειά, αλλά και αυτό μέρος της δουλειάς είναι. Οπότε θα τελείωνα γρήγορα την
δουλειά και θα πήγαινα μαζί τους. Έκτακτες υποθέσεις έχεις αντιμετωπίσει πάνω σε μια βάρδια γιορτινή; Να σου καεί φαγητό, να σου πέσει κατά λάθος το πιάτο πριν φύγει έξω;
Αν μου έχουν τύχει έκτακτες καταστάσεις; Το περίεργο θα ήταν να μην μου έχουν τύχει. Όσο καλοδουλεμένη μηχανή μπορεί να δείχνει ένα μαγαζί στην σάλα, τόσο μακριά από την πραγματικότητα είναι τα πράγματα. Εγώ το ονομάζω οργανωμένο χάος, τα πάντα μπορούν να συμβούν. Αλλά δεν το αφήνουμε αυτό να περάσει προς τα έξω.
Τι θα ευχόσουν για αυτές τις γιορτές;
Να μάθω ακόμα πιο πολλά επαγγελματικά, ώστε να μπορέσω να προσφέρω ακόμα περισσότερα. Άλλωστε η μαγειρική είναι μία τέχνη που όσο ζεις.
Νίκος Μαρινάκης, Ιδιοκτήτης Mini Bar
Στο Ρέθυμνο στην είσοδο του πιο αγαπημένου μαγαζιού της νεολαίας, στο Mini Bar βρήκαμε τον ιδιοκτήτη Νίκο Μαρινάκη. Μιας και η νύχτα και η διασκέδαση αυτές τις ημέρες πάνε πακέτο, και οι περισσότερες παρέες το ρίχνουν λιγάκι έξω για να
πάνε κάτω τα φαρμάκια…ήρθαμε συστημένοι να τα μάθουμε από πρώτο χέρι. Ο Νίκος παραμένει στις επάλξεις κάθε λεπτό της
νύχτας προ νοώντας να κυλάνε όλα ομαλά! Αφού λίγα λεπτά πριν έχει αποχωρήσει από την σπιτική γιορτινή ατμόσφαιρα
Και έρχεται η ώρα που σηκώνεσαι από το τραπέζι για να πας στο μαγαζί…
Δεν είναι και η πιο ευχάριστη αίσθηση να αφήνεις την οικογένειά σου και τα αγαπημένα σου πρόσωπα για να πας για δουλειά τέτοιες μέρες. Εφόσον όμως κάνεις συνειδητά αυτό το επάγγελμα και από την στιγμή που θα βρεθώ στο μαγαζί, φροντίζω να έχω όλη την καλή διάθεση για να υποδεχτούμε τον κόσμο που θα μας προτιμήσει για την διασκέδασή του! Υπάρχει κάτι που σε κρατάει ζωντανό την νύχτα; Κάτι που να σε εξιτάρει;
Είμαι από εδώ και η νύχτα πάντα μου άρεσε. Bλέπεις τους ανθρώπους καθαρά και χωρίς τις μάσκες της ημέρας. Η ενασχόληση μου με την νύχτα και ειδικά με το Mini Bar ήρθε αβίαστα. Κράτησε όμως τόσα πολλά χρόνια , γιατί δημιουργήσαμε μια αγαπημένη ομάδα που είναι σαν δεύτερη οικογένεια . Με εξιτάρει να βοηθάω και εγώ να διασκεδάζει ο κόσμος. Έχει τύχει κάποια χρονιά να μην δουλεύεις και να τρώγεσαι με τα ρούχα σου;
Όσα χρόνια ασχολούμαι με αυτό το επάγγελμα, συνήθως δουλεύω τέτοιες μέρες. Έχει τύχει όμως μια φορά να μην δουλεύω και όντως ήταν πολύ παράξενο, γιατί εδώ και 20 χρόνια, έχω συνδυάσει αυτές
τις μέρες μόνο με το μαγαζί και τις νύχτες των γιορτών παρά με ξεκούραση και διασκέδαση. Ποια είναι η πιο τρελή ιστορία που διηγείσαι, από την δουλειά στις γιορτές;
Ένα ωραίο περιστατικό που θυμάμαι είναι όταν ένα βράδυ, μετά την αλλαγή του χρόνου, μια παρέα που είχε κάνει κράτηση στο μαγαζί, είχε φέρει μαζί της βασιλόπιτα και την έκοψαν στο τραπέζι τους!
Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει τη ψυχολογία των ανθρώπων σε όλα τα πόστα : σέρβις, πόρτα, μπαρ κουζίνα; Κάνετε υποστήριξη ο ένας στον άλλον για να ζεστάνετε το κλίμα , χρονιάρες μέρες;
Καταλαβαίνουμε με την μία ότι εργαζόμαστε σε έναν χώρο που εκτός από αλκοόλ, πουλάει και διασκέδαση, οπότε είμαστε ψυχολογικά κατάλληλα προετοιμασμένοι να δουλέψουμε τέτοιες μέρες και να έχουμε και εμείς την διάθεση να διασκεδάσουμε
μαζί με τον κόσμο. Μερικές φορές η πραγματικότητα αποτελεί τον καλύτερο οδηγό. Γιατί, τι να το κάνεις να ρωτάς, να
σκέφτεσαι, να πλάθεις ιστορίες ή να φαντάζεσαι τζαμάτες γιορτές;
Να το ζεις = είναι η ωραιότερη περιπέτεια !
