Η… κόντρα στο ρεύμα του Κώστα Σπανάκη
Συνέντευξη: Παντελής Σπυριδάκης
Φωτογραφίες: Βασίλης Μαρμαρωτής, Bazil Van Sinner Photography
ΤΟ ΦΕΤΙΝΌ ΚΑΛΟΚΑΊΡΙ
ΘΑ ΤΟ ΈΒΑΦΑ ΜΕ ΚΊΤΡΙΝΟ ΧΡΏΜΑ!
Όταν ξεκίνησα τις εκθέσεις
το 1998 στα Art Café της
πόλης, όλοι κατάλαβαν ότι
υπάρχει τρόπος να έρθει ο κόσμος
κοντά στην Τέχνη καθώς πίνει τον
καφέ ή το ποτό του.
Έβαλες την τέχνη στο κέντρο της πόλης, στην καθημερινότητα;
Ναι, αλήθεια είναι αυτό. Όταν ξεκίνησα τις εκθέσεις το 1998 στα Art Café της πόλης, όλοι κατάλαβαν ότι υπάρχει τρόπος να έρθει ο κόσμος κοντά στην Τέχνη καθώς πίνει τον καφέ ή το ποτό του χωρίς απαραίτητα να προγραμματίσει επίσκεψη σε γκαλερί. Βέβαια, έχει διαφορετική βαρύτητα και συνοχή η επιμελημένη παρουσίαση μιας ζωγραφικής ενότητας σε μια αίθουσα Τέχνης.
Αν διάλεγες ένα τοπίο των Χανίων για να εγκαταστήσεις ένα έργο σου, που θα ήταν αυτό και γιατί;
Κάποιο από τα σημεία του ενετικού λιμένα όπου όλοι έχουμε νυχτοπερπατήσει, ονειρευτεί και αγαπήσει. Αν με υποχρεώσεις να πω ένα μόνο, θα σου πω την πλατεία της 5ης Μεραρχίας, εκεί που ήταν κάποτε η Αρχαία Κυδωνία!
Η πόλη των Χανίων θεωρείται πόλη των τεχνών; Οι πολίτες και οι φορείς;
Τα Χανιά ΕΙΝΑΙ πόλη των Τεχνών. Έχουν μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά, πολλούς καλλιτέχνες και διαρκή καλλιτεχνική κίνηση. Οι πολίτες υποστηρίζουν αυτή την κίνηση αλλά δε θα έλεγα το ίδιο και για τους φορείς που νομίζω ότι ασχολούνται όλο και λιγότερο.
Ένας πίνακας ζωγραφικής είναι πολιτική πράξη ή προσωπική επανάσταση;
Το δεύτερο!
Πως συνδύασες τα πιο γήινα κομμάτια της ζωής σου: την εργασία σου στην Τράπεζα , την καθημερινότητα με τη
ζωγραφική;
Ήταν ένας συνδυασμός πολύ δύσκολος, αλλά απαραίτητος για να έχω ισορροπία ανάμεσα στο πρέπει και στο θέλω, για να μπορώ να ζωγραφίζω και καμιά φορά να ζω κιόλας τα όνειρά μου έχοντας ταυτόχρονα οικονομική ανεξαρτησία και αξιοπρεπή καθημερινότητα.
Η σχέση σου με τον κόσμο από τα Χανιά ποια είναι;
Άριστη νομίζω. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Χανιά και κουβαλάω μέσα μου το άρωμα των ανθρώπων αυτής της πόλης που ξεχωρίζουν ανά την Ελλάδα για την ανθρωπιά, το πνεύμα, το χιούμορ, τη φιλοξενία και την περηφάνια. Αν και τις περισσότερες ώρες της ημέρας τις περνάω μόνος μου ζωγραφίζοντας, μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρεθώ σε μια καλή παρέα που θα ζεστάνει την ψυχή μου.
Είσαι μάλιστα ιδιαίτερα αγαπητός σαν culture – theme στους επισκέπτες ξένων χωρών…
Η αλήθεια είναι ότι σαν ζωγράφος έχω πάρα πολλούς φίλους από άλλες χώρες που είτε μένουν μόνιμα στην ευρύτερη περιοχή των Χανίων, είτε διαμένουν μόνιμα στο εξωτερικό. Σε αυτό βέβαια έχουν βοηθήσει πάρα πολύ τα μέσα κοινωνικής
δικτύωσης που προβάλλουν τη δουλειά σου στα πέρατα του κόσμου.
Σε ποιές χώρες έχουν ταξιδέψει τα έργα σου;
Σε Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Αυστρία, Γερμανία και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Έχεις και τακτική συνεργασία με πρόσωπα, επιχειρηματίες που στα δικά σου χωράφια, σου ζητούν να τους ομορφύνεις μέρη του επαγγελματικού ή του προσωπικού τους περιβάλλοντος (cafe , δικηγορικά γραφεία κ.τ.λ.).
Πράγματι έργα μου υπάρχουν σε πολλούς επαγγελματικούς χώρους. Εκτός από καφέ, μπαρ και εστιατόρια, που κατά και-
ρούς δανείζω έργα μου – για τη δημιουργία κάποιας ατμόσφαιρας – υπάρχουν και σε επαγγελματικούς χώρους συγγενών και φίλων. Φυσικά υπάρχουν και σε πολλά σπίτια φίλων μου. Θεωρώ ότι αποτελεί το πιο όμορφο και προσωπικό δώρο για κάποιον!
Επικοινωνείς με κόσμο από όλη την
Ελλάδα στα social media. Τι σου λένε;
Μου λένε ότι τα έργα μου είναι ανα-
γνωρίσιμα κυρίως από τα καθαρά χρώματα, τα ευχάριστα θέματα αλλά και την ποπ αισθητική. Θα ήθελα να σταθώ λίγο σε αυτό το σημείο για να πω ότι δεν είναι απαραίτητο να ψάχνουμε πάντα «Τι θέλει να πει ο ποιητής» αλλά να εστιάσουμε και στη «ματιά» του καλλιτέχνη, δηλαδή στην αισθητική των έργων του, δηλαδή στο γενικότερο συναίσθημα που μας δημιουργούν βλέποντάς τα και μόνο.
Αυτή την περίοδο τι δουλεύεις;
Αφενός πορτραίτα συγκεκριμένων ανθρώπων για μια έκθεση που θα γίνει το Σεπτέμβριο στην Αθήνα με θέμα «Τα πρόσωπα της πόλης» και αφετέρου τις τελευταίες βδομάδες μικτή τεχνική προσπαθώντας να εντάξω αντικείμενα και παιχνίδια πάνω στα έργα μου.
Αγαπημένα σου υλικά;
Τα λάδια και οι ακουαρέλες και δευτερευόντως τα ακρυλικά.
Μίλησέ μου για το αγαπημένο σου θέμα, το καλοκαιρινό σου θέμα;
Το αγαπημένο μου καλοκαιρινό θέμα
είναι η γυναικεία ομορφιά σε παραθαλάσ-
σιο τοπίο.
Οι ώρες που κολλάει το μυαλό από
έμπνευση, έχουν αντίδοτο;
Αυτό δεν υπάρχει, γιατί δουλεύω συνέχεια εδώ και πολλά χρόνια και η δημιουργία μου έχει ρυθμό. Θα τολμήσω να πω μάλιστα ότι πολλές ιδέες μένουν για πάντα στο συρτάρι γιατί απλά, μου έρχονται καλύτερες.
Αγαπημένο motto;
“Let’s do it.”
Όταν μπαίνει κάποιος στο εργαστηριό σου, ποιες ειναι οι πρώτες εικόνες που τον κατακλύζουν;
Η απίστευτη ακαταστασία που υπάρχει στο χώρο που δουλεύω, γιατί το μόνο που με ενδιαφέρει είναι αυτό που ζωγραφίζω,
αγνοώντας όλα τα υπόλοιπα! Στο χώρο υποδοχής βέβαια τα πράγματα είναι διαφορετικά, μια και είναι γεμάτος με πίνακες
«τελευταίας κοπής».
Αγαπημένο ταξίδι on the road σαν καλοκαιρινός προορισμός;
Φαλάσαρνα μπάνιο-Σφηνάρι, ηλιοβασίλεμα και ψάρι. Απλά και ωραία!
Εφημερίδα ή ίντερνετ;
Το δεύτερο.
Η μεγαλύτερη τρέλα που ακόμα και τώρα δεν έχεις εγκαταλείψει το κυνήγι της;
Ρακέτα και κολύμπι – Χειμώνα Καλοκαίρι!!!
Πόσες μέρες αντέχεις μακριά από τον πάγκο σου και το εργαστήρι με τα υλικά σου;
Όχι πάνω από μισή μέρα, εκτός κι αν λείπω ταξίδι.
Ποιες από τις εκθέσεις σου θα ξεχώριζες;
Τις πρώτες εκθέσεις ακουαρέλας στο ΑΡΩΜΑ πριν αρκετά χρόνια που μου είχες ξαναπάρει συνέντευξη αν θυμάσαι, τις αντίστοιχες με λάδια λίγα χρόνια αργότερα στις ΓΛΩΣΣΙΤΣΕΣ καθώς και την έκθεση UPSKIRT στην BLENDER GALLERY στη Γλυφάδα με ερωτικό περιεχόμενο ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου!
Ποιο είναι το ομορφότερο κοπλιμέντο που σου έχουν κάνει;
Μια καθηγήτρια από το σχολείο που μου είπε (πολλά χρόνια μετά την αποφοίτηση) «Σε θυμάμαι εσένα, ήσουν ένα παιδί χαμογελαστό».
Πώς ξεκινάει συνήθως το τυπικό σου 24 ωρο;
Με καφέ φίλτρου και μουσική.
Το πιο παράξενο που σου έχει συμβεί δημιουργώντας…
Μια φορά ξεκίνησα να ζωγραφίσω τη βάρκα τη Λουλού και τελικά ζωγράφισα μια γυναίκα ξαπλωμένη στον καναπέ με το ίδιο όνομα!
Αν έβαζες έναν τίτλο κινηματογραφικής ταινίας σε όλα αυτά τα art χρόνια και στα παιδέματα, ποιος θα ήταν;
Στη φωλιά του Κούκου.
Ποιο έργο σου δε θα αποχωριζόσουν ποτέ και γιατί;
Το Νο 2 από τη σειρά «ΜΠΛΕ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ», γιατί συμβολίζει την ίδια μου την πορεία στο χώρο της Τέχνης αλλά και της ζωής.
Ποιο είναι αυτό που σε συγκινεί ακόμα και σήμερα περισσότερο στην τέχνη σου;
Μα φυσικά ο έρωτας!
Ποια μουσική σου κρατάει συνήθως συντροφιά την ώρα της δουλειάς;
Διαδικτυακή (non stop) jazz.
Έργα μου υπάρχουν σε πολλούς επαγγελματικούς χώρους. Εκτός από καφέ, μπαρ και εστιατόρια που κατά καιρούς δανείζω έργα μου, υπάρχουν και σε επαγγελματικούς χώρους συγγενών και φίλων.
Η ζωγραφική για σένα ήταν παρούσα σε όλες σου τις φάσεις;
Πάντα ήταν παρούσα. Όταν ήμουν παιδί, τα παιχνίδια ήταν είδος πολυτελείας, οπότε ένα χαρτί κι ένα μολύβι ήταν η εύκολη λύση για παιχνίδι. Όταν μεγάλωσα είχα αγαπήσει τόσο αυτό το παιχνίδι, που αποφάσισα να συνεχίσω… επ΄ αόριστον!
Εικαστικά είσαι λίγο κόντρα στο ρεύμα;
Τόσο κόντρα που μάλλον ο χαρακτηρισμός «εικαστικός» μου πέφτει βαρύς. Οι ειδικοί της Τέχνης δυσκολεύονταν να κατανοήσουν την απλότητα των έργων μου. Επειδή όμως πάντα υποστηρίζω με δουλειά αυτό που πιστεύω, η δικαίωση ήρθε
σιγά σιγά. Όπως είπα και παραπάνω, θα έπρεπε να αφήνονται στη «ματιά» του καλλιτέχνη αντί να ψάχνουν επίμονα «τι θέλει
να πει ο ποιητής».
Οι δημιουργίες σου δεν στέκουν σε συγκεκριμένες φόρμες. Μπορεί να είναι από ποδήλατο μέχρι μια ολοζώντανη ερωτική σκηνή. Πώς το αποφασίζεις στο τέλος αυτό;
Εξαρτάται από τη διάθεσή μου κάθε φορά. Ζωγραφίζω αυτό που εκείνη τη στιγμή ονειρεύομαι. Αυτό έκανα από μικρό παιδί άλλωστε.
Πάντως αν ζωγράφιζες τώρα την Κρήτη, σε ποιο στοιχείο της θα επικεντρωνόσουν περισσότερο;
Στη θάλασσα που την περιβρέχει.
Ατάκα που σου λένε συνήθως οι ακόλουθοί σου;
Ότι οι πίνακές μου τους δημιουργούν ευχάριστα συναισθήματα.
Κι αν έβγαζες πόρισμα – ποιο απο τα τρία: η ζωγραφική, η έκθεση ή η παράδοση στα επόμενα χέρια; Ποιο από
όλα αξίζει τον κόπο 100%;
Νομίζω η έκθεση! Είναι η στιγμή της «αυτοπραγμάτωσης» για τον καλλιτέχνη, η στιγμή που δικαιώνεται η προσπάθεια και η έμπνευσή του.
Ο δικός σου αγαπημένος ζωγράφος;
Ο Πικάσο.
Με τι χρώμα θα έβαφες το φετινό καλοκαίρι;
Κίτρινο.
Βουνό ή Θάλασσα;
Θάλασσα.
Διακοπές στην ίδια σου την πόλη γίνονται;
Το κάνω συνέχεια τα τελευταία χρόνια.
«Τα έχει όλα και συμφέρει». Η ευχή σου για τις μέρες που έρχονται; Ψυχραιμία παιδιά…
