Ο Κώστας με σπουδές στη λογιστική, τα χρηματοοικονομικά και μεταπτυχιακό στην διοίκηση επιχειρήσεων γεννήθηκε την χρονιά που ιδρύθηκε το «Σπιτικό».
Πολυπράγμων, ασχολείται ερασιτεχνικά και επαγγελματικά με τον χορό και κυρίως το street Latin ενώ τρέχει με τον αδελφό του και το Beans & Tales.
Συνέντευξη στον Γιώργο Κολομπάκη | Φωτογραφίες: Άννα Γιουρμετάκη
Έχει μεγαλώσει μέσα στην οικογενειακή μας επιχείρηση και σιγά σιγά με τον ξάδερφο του Δημήτρη Αλυγιζάκη προσπαθούν να συνεχίσουν την πορεία των γονιών τους.
Εκτός των άλλων από πέρυσι διοργανώνει μαζί με τον Γιώργο Παναγιωτίδη, τον Γιάννη Τσιμπίδη, τον Κώστα Αρτεμάκη και την ομάδα μας το Chania Salsa Festival,ένα φεστιβάλ που αναδεικνύει μέσω του χορού την ομορφιά του νησιού μας σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό και κάθε χρόνο μεγαλώνει όλο και περισσότερο.
Ποιες είναι οι δραστηριότητες της οικογενειακής επιχείρησης;
Η επιχείρηση μας Αρτοζαχαροπλαστείο το «Σπιτικό» ιδρύθηκε το 1983 από τον πατέρα μου Γιάννη και τον θείο μου Δημήτρη και δραστηριοποιείται πάνω στην παραγωγή και στην εμπορία άρτου, γλυκών, σφολιάτας και παγωτού τόσο λιανικώς όσο και χονδρικώς καθώς και στην παροχή υπηρεσιών catering και cafe.Το εργαστήριο και τα γραφεία μας βρίσκονται στο ΒιοΠα Χανίων ,και αυτήν την χρονική περίοδο έχουμε 5 σημεία λιανικής πώλησης ,τρία από τα οποία προσφέρουν και καφέ και snacks(Bakery Cafe),και περίπου 300 σημεία χονδρικής πώλησης σε Χανιά και Ρέθυμνο.
Εσύ σε ποιον τομέα δραστηριοποιείσαι πιο ενεργά;
Από πιτσιρικάδες μας έπαιρναν μαζί με τον αδερφό μου, οι γονείς μας στο εργαστήριο, στα καταστήματα, στις διανομές χονδρικής, στα catering και σε αυτούς καθώς και στους θείους Δημήτρη και Ειρήνη οφείλουμε ότι έχουμε κάνει μέχρι τώρα. Έχω περάσει από όλους τους τομείς της εταιρίας και πιστέψτε με είναι πολλοί, πάντα σε βοηθητικό ρόλο κυρίως για να δω και να μάθω τι ακριβώς κάνουμε, τί παράγουμε, τι πουλάμε. Έχω περάσει από το κομμάτι του ζαχαροπλαστείου, του φούρνου (βραδινό ωράριο), της σφολιάτας, του οδηγού, του catering,του σερβιτόρου, του λογιστηρίου, του πωλητή τόσο στα καταστήματα, όσο και στην χονδρική. Γενικά είμαι γενικών καθηκόντων, όπου υπάρχει ανάγκη συμμετέχω αλλά τα τελευταία χρόνια έχω αναλάβει κυρίως το κομμάτι της χονδρικής πώλησης και του catering.
Από ποια ηλικία άρχισες να ασχολείσαι με την οικογενειακή επιχείρηση;
Όταν ήταν έγκυος η μητέρα μου σε μένα, ιδρύθηκε η επιχείρηση μας, άρα ουσιαστικά γεννήθηκα μέσα στην επιχείρηση και από πολύ μικρή ηλικία, κυρίως τα καλοκαίρια πού δεν είχα σχολείο ,ήμουν πάντα εκεί.
8 χρόνων με είχαν βάλει να διαχωρίζω τους κρόκους των αυγών από το ασπράδι και μου είχε πέσει μέσα στο μείγμα όχι 1, αλλά 3 ολόκληρα αυγά μαζί με το τσόφλι με αποτέλεσμα, το παντεσπάνι να βγει λίγο πιο τραγανιστό!
Θυμάσαι ποια ήταν τα πρώτα συναισθήματα;
Μικρότερος δεν νομίζω ότι αισθανόμουν και πολλά πράγματα όσον αφορά την επιχείρηση, την είχα δει σαν παιχνίδι, περνούσα καλά. Μεγαλώνοντας καταλαβαίνω και σκέφτομαι πόσα έχω ζήσει και τι μου έχει προσφέρει η επιχείρηση και πραγματικά την αγαπώ, με όλα τα γέλια, την ευτυχία της παραγωγής, της συμμετοχής ,τις ανθρώπινες σχέσεις αλλά και τα προβλήματα πού έπρεπε να λυθούν και την κούραση κάποιες φορές ,στα καλά και τα κακά..
Ποια ήταν η πρώτη γκάφα που έκανες και «ντρεπόσουν» να την αποκαλύψεις;
Γκάφες έχω κάνει πολλές ,αν δεν κάνεις δεν μαθαίνεις. Αλλά απ’ ότι θυμάμαι, από τις πρώτες που έχω κάνει, ήταν μια φορά 8-9 χρόνων πού με είχαν βάλει να διαχωρίζω τους κρόκους των αυγών από το ασπράδι ,μου είχε πέσει μέσα στο μείγμα όχι 1,αλλά 3 ολόκληρα αυγά..μαζί με το τσόφλι..με αποτέλεσμα, το παντεσπάνι να βγει λίγο πιο τραγανιστό..shit happens..! 😉
Πόσο δύσκολο είναι να έχεις ενεργό διοικητικό ρόλο σε μια οικογενειακή επιχείρηση όταν είσαι δεύτερη ή τρίτη γενιά; Οφείλεις να αποδείξεις κάτι; Να βάλεις το στίγμα σου;
Γενικά τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πολύ, τα τελευταία χρόνια. Όλες οι επιχειρήσεις πού είχαν κάνει κάποια ανοίγματα, αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα. Ανεξαρτήτως λοιπόν ποιάς γενιάς επιχειρηματίας είσαι ,πρέπει να προσπαθείς να κρατήσεις την επιχείρηση το δυνατόν πιο υγιή και ζωντανή, με όποιο τρόπο και αν μπορείς να βοηθήσεις και σε συνεργασία με τις προηγούμενες γενιές. Να αναλάβει ο καθένας ένα κομμάτι πάνω στην επιχείρηση και να προσπαθεί υπεύθυνα να το λειτουργεί με τον καλύτερο τρόπο. Εγώ προσωπικά δεν αισθάνομαι ότι οφείλω να αποδείξω κάτι, ή να βάλω το στίγμα μου, νομίζω ότι κάνω ότι μπορώ, δεν κρίνω και δεν θέλω να με κρίνουν. Θεωρώ μεγάλο προσόν να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου γιατί στην συνέχεια μπορείς να τα έχεις καλά και με τους συνανθρώπους σου.
Το περιβάλλον – πολιτικό, οικονομικό κτλ – πόσο τροχοπέδη είναι σήμερα στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων;
Το περιβάλλον στην χώρα μας αποτελεί μεγάλη τροχοπέδη για οποιαδήποτε ανάπτυξη ,όχι μόνο των επιχειρήσεων. Όλος ο κόσμος είναι απελπισμένος, έχει χάσει την όρεξη για ζωή, για δημιουργία.
Ακόμα και στην πόλη μας, πού λόγω τοποθεσίας, κλίματος και τουρισμού είμαστε σε καλύτερο οικονομικό επίπεδο σε σχέση με αρκετές περιοχές της χώρας μας, κανείς δεν είναι ευχαριστημένος και ακούς μόνο παράπονα, μιζέρια και κακομοιριά.
Πρέπει να συνέλθουμε ,να καταλάβουμε ότι είμαστε περαστικοί από αυτήν την ζωή και να κάνουμε πράγματα, να δημιουργούμε. Ότι μπορεί ο καθένας ,σε όποιο βαθμό μπορεί. Να μην περιμένουμε στα έτοιμα και να μην ανακυκλώνουμε τα ήδη υπάρχοντα.
Τι σχέδια έχεις εσύ για το μέλλον της επιχείρησης;
Πάντα ήμουν ονειροπόλος και ευτυχώς η δυστυχώς έχω πολλά πράγματα στο μυαλό μου, τόσο για το Σπιτικό ,όσο και για άλλες επιχειρήσεις πάνω στην εστίαση και όχι μόνο, πού δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω να τα πραγματοποιήσω, αλλά τουλάχιστον θα προσπαθήσω να φέρω είσαι πέρας. Λέω ευτυχώς ή δυστυχώς γιατί για να κάνεις πράγματα, πρέπει να ρισκάρεις και το ρίσκο δεν φέρνει πάντα θετικά αποτελέσματα. Υπάρχει πίστη και ελπίδα.
Με όλη αυτή την επαγγελματική καθημερινότητα, πόσο απολαμβάνεις τα καλοκαιρινά Χανιά;
Η αλήθεια είναι, ότι εάν θέλω μπορώ,24 ώρες το 24ωρο,365 μέρες τον χρόνο, να βρίσκομαι σε κάποιο χώρο εργασίας. Ειδικά όταν έχεις να κανείς με φούρνο, ζαχαροπλαστείο και BAR..αλλά πάντα βρίσκω λίγο χρόνο για να κάνω πράγματα για μένα, όπως τον χορό ή να περάσω λίγο χρόνο με αγαπημένα μου πρόσωπα πόσο μάλλον στα καλοκαιρινά Χανιά μας, πού είναι ένας πραγματικός παράδεισος. Όλα πρέπει να έχουν κάποιο όριο!
*Η συνέντευξη είναι η δεύτερη από 4 συνεντεύξεις νέων ανθρώπων που έχουν αναλάβει ή διοικούν οικογενειακές επιχειρήσεις. Δείτε το πρώτο μέρος εδώ
