Δεν ξέρω αν οι άντρες είναι από τον Άρη και οι γυναίκες από την Αφροδίτη, το σίγουρο πάντως είναι ένα: Σήμερα, οι γυναίκες έχουν αποκτήσει «αντρικό μυαλό» και οι άντρες «γυναικεία συναισθήματα»! Με λίγα λόγια οι γυναίκες είναι πλέον ικανές, εκτός από το να παρκάρουν ανάμεσα σε δυο λευκές γραμμές, και να διαχειριστούν τη ζωή τους, απαλλαγμένες από κατινίστικες συμπεριφορές. Από την άλλη, οι άντρες έχουν ανέβει τόσο σε επίπεδο συναισθηματικής νοημοσύνης που, αν και η καφρίλα ενίοτε εξακολουθεί να “χτυπάει κόκκινα”, οι ανάγκες της γυναίκας έχουν αρχίσει να γίνονται πλέον αντιληπτές από το αρσενικό μυαλό τους…
Μια γυναικοπαρέα, η Αντιγόνη Μακριδάκη, η Αθανασία Τραχαλάκη, η Δέσποινα Κοκοσίδου και η Μαρία Δροσεροπούλου από την μία και μια αντροπαρέα, ο Πέτρος Παττακός, ο Αντρέας Γαρυφαλής, ο Γιώργος Κολομπάκης, ο Μύρωνας Καλογεράκης και ο Θοδωρής Απλατίδης από την άλλη, απλά συζητούν, ενώ το σατανικό μαγνητοφωνάκι καταγράφει τα πάντα!
Men
Η αντροπαρέα του θέματος έχει δεθεί μέσα στα χρόνια από την κοινή επαγγελματική τους πορεία και τα μπαρ, ως τα media και τη φωτογραφία. Κάπου εκεί κάνει ντου ο Μύρωνας με κούπες, μπύρες και τσικουδιές. Ο Πέτρος, ο Γιώργος και ο Ανδρέας γνωρίζονται κοντά στην 20ετία. Ο Μύρωνας είναι new entry, όπως και Θοδωρής… Σήμερα, όλοι μαζί στο “Nama”, μας αποκαλύπτουν όλα “όσα λέν’ οι άντρες μεταξύ τους…”!
Γιώργος: Τον Αντρέα τον γνώρισα στα 15 του όταν ήρθε στο Nemesis που έπαιζα μουσική τότε γιατί ήθελε να γίνει Dj. Ήταν μάλλον σημαδιακή πρώτη συνάντηση διότι και Dj έγινε και Media Μan και διάφορα άλλα που μας έμελλαν μια παράλληλη πορεία σε μουσική και media και αρκετές συνεργασίες. Τον Πέτρο είναι σαν να το ήξερα από πάντα. Εκτός από τα των Χανίων, έχουμε περάσει καλά και στη Θεσσαλονίκη και συνεργαζόμαστε σε μόνιμη βάση εδώ και μια 7ετία περίπου. Το Μύρωνα τον γνώρισα από τον Πέτρο και αμέσως “τα βρήκαμε” με κούπες και τα λοιπά παρελκόμενα. Αν άλλαζε και μάρκα ουίσκι θα με βοηθούσε πολύ. Το Θόδωρο, επίσης τον γνώρισα από τον Πέτρο και, παρότι δεν έχουμε κάνει την τρελή παρέα, όποτε βρεθούμε περνάμε καλά.
Αντρέας: Ο Γιώργος τα ‘πε ήδη. Τον Πέτρο τον πρωτοείδα στην “Αναγέννηση”. Από τότε έχει αλλάξει στάδια και επαγγέλματα αλλά σε αυτό που είναι τώρα είναι ο καλύτερος και καλά κάνει που παίζει με την φωτογραφική του μηχανή. Τον Θοδωρή τον ξέρω από το σινεμά! Βασικά, μου πρότεινε ταινίες!!! Εγκατέλειψε το επάγγελμα διότι δεν το ‘χει αλλά είναι καλό παιδί και καλός οικογενειάρχης. Με το Μύρωνα έχουμε πιει πολλές κούπες αλλά σε κοινές παρέες βρισκόμαστε σπάνια πλέον.
Πέτρος: Στο ότι γνωρίστηκα με το Μύρωνα ίσως και να οφείλετε το “μπαμ” της δουλειάς, διότι έχει μαγαζί με μπύρες απέναντι! Ο έχων την μπύρα έχει και την έμπνευση! Χα,χα,χα,χα… Με το Γιώργο πολλά βράδια δουλειάς με τα project Dcode, Chania Magazine κλπ, αλλά και από τα παλιά, πολλά χρόνια διασκέδασης τόσο εδώ, όσο και στη Θεσσαλονίκη. Τον Αντρέα τον ξέρω επίσης πολλά χρόνια, συνεργάστηκα μαζί του και με εμπιστεύτηκε για την Chill Out. Μπορεί λόγω των υποχρεώσεων μας να μη βρισκόμαστε καθημερινά, όποτε βρεθούμε όμως, περνάμε καλά! Ο Θόδωρας, «το παιδί που ήρθε από την Αθήνα», είναι παλιός συνεργάτης, ψυχαναλυτής και φίλος.
Μύρωνας: Τον Πέτρο τον γνώρισα λόγω της γειτονίας μας και μια απλή επαφή έγινε καλή φιλία. Ξεκινήσαμε από τις μπύρες και φτάσαμε στις κούπες. Τον Γιώργο τον γνώρισα από το βραδινό μαγαζί που ήταν και κάναμε παρέα τις πολύ πρωινές ώρες χώρια τις ώρες που βρισκόμαστε στο μαγαζί του Πέτρου, πάλι με μπύρες και μεζεκλίκια.
Τον Αντρέα τον ήξερα περισσότερο από τη νύχτα και τα πάρτι που κάνει και λιγότερο από κοινές παρέες, όταν όμως κάτσουμε μαζί, τού δίνουμε και καταλαβαίνει! Τον Θόδωρα…τι να πω για τον Θόδωρα; Ήρθε μια μέρα στο μαγαζί και μου ζήτησε παγάκια στο RebBull και ποτήρι γυάλινο! Ε, από κει και πέρα τα βρήκαμε και, καθότι επίσης γείτονας, τα λέμε σχεδόν καθημερινά.
Θοδωρής: Τον Αντρέα τον γνώρισα τότε! Και από τότε κάνουμε παρεάκι γιατί είναι πολύ καλό κοπέλι. Τον Γιώργο τον γνώρισα μέσω του Πέτρου και είναι καλό και συνεσταλμένο παιδί (Χα,χα,χα,χα…). Για το Μύρωνα, τα είπε ο ίδιος. Μαγαζί που πουλάει ποτά και μπύρες και δεν είχε παγάκια.Τι να πεις; Αλλαγή επαγγέλματος άμεσα. Όσο για τον Πέτρο, – δεν έχω να πω τίποτα. Ήταν η καταστροφή μου και η αναγέννησή μου, μαζί!
Lets talk about women…
Γιώργος: Εδώ έχουμε πέσει στην περίπτωση. Εγώ με ένα φρέσκο διαζύγιο, ο Πέτρος λίγο πριν την τελική βούλα στο δικό του διαζύγιο και έτοιμος για το δις εξαμαρτείν, ο Αντρέας σε διάσταση, ο Μύρωνας ελεύθερο πουλί και ο Θοδωρής happily married. Απ’ όλα έχει ο μπαξές. Βάλε στη συνταγή και 7 παιδιά και έδεσε το γλυκό. Νομίζω ότι για όλους μας που έχουμε κόρες το θέμα σχέσεις γκομενοδουλειές και ποδόγυρος έχει αναθεωρηθεί άρδην από την στιγμή της γέννησης τους,χα, χα, χα, χα… Όπως και να ‘χει, το αντικείμενο παίζει σε μόνιμη βάση στις κουβέντες μας, από το είδα ένα μ@@ναρο στο δρόμο, μέχρι αγάπες κι έρωτες. Μεταξύ μας, τα λέμε ανοικτά βασικά επειδή είμαστε μεγάλα παιδιά πια και, για ν’ ασχοληθούμε με μια γυναίκα, σημαίνει ότι έχει ενδιαφέρον. Τα γκομενιλίκια της μιας βραδιάς δεν τα κουβεντιάζουμε –πλην εξαιρετικών προπτώσεων βεβαίως– ονόματα δεν λέμε, σπίτια δεν κλείνουμε, ε; Χα,χα,χα…
Σοβαρά τώρα, οι σχέσεις είναι δύσκολες πλέον. Όλοι μας τρέχουμε όλη μέρα με τις δουλειές μας και δεν δίνουμε την πρέπουσα σημασία σε μια σχέση. Θεωρώ ότι ο Πέτρος έχει ξεφύγει λίγο από αυτό το πακέτο και είναι σε πολύ καλό δρόμο. Για τους υπόλοιπους, με εξαίρεση το Θοδωρή, μας βλέπω γεροντοπαλίκαρα να μας γηροκομούν οι κόρες μας!
Αντρέας: Οι σχέσεις, όπως είπε και ο Γιώργος, έχουν γίνει εξαιρετικά δύσκολες και λόγω της οικονομικής κατάστασης. Όλοι είχαμε μάθει αλλιώς και, όταν αλλάζουν τα δεδομένα, αλλάζουν και οι σχέσεις στη βάση τους. Το κοινό ταμείο, ειδικά στο γάμο, επηρεάζει τη σχέση. Όταν μιλάμε για μα χαλαρή σχέση χωρίς οικονομική εμπλοκή, τότε τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα. Όμως οι σχέσεις εξαρτώνται από πολλά πράγματα όπως, ας πούμε, από το πόσο μπορείς να κάνεις υποχωρήσεις. Αν είσαι διατεθειμένος να κάνεις υποχωρήσεις και ο άλλος δεν είναι στην ίδια λογική, τότε έρχεται μαθηματικά η ρήξη.
Θοδωρής: Με δυο λέξεις. Σχέσεις ίσον συμβιβασμός και για τους δυο!
Πέτρος: Θα προσθέσω και το “σεβασμός”.
Ανδρέας: Και εκτίμηση!
Πέτρος: Μεγάλο κεφάλαιο η σχέση…
Πέτρος: Με βάση αυτά που είπε ο Αντρέας, είναι μεγάλο σχολείο η κρίση για τις σχέσεις. Καλούμαστε να κάτσουμε στο ίδιο θρανίο με τη σχέση μας. Αν ο ένας ή ο άλλος έχει απομακρυνθεί αδειάζει η θέση στο θρανίο και φαίνονται όλα. Εγώ σ’ αυτή την φάση πάω να κάνω την υπέρβαση, αγνοώντας το ρητό περί «δις εξ αμαρτείν…» και ο Θεός βοηθός! Χα, χα, χα…
Μύρωνας: Επειδή αρχίσαμε τα ρητά και τις σοφίες, εγώ λέω πως “ο καλός ο καπετάνιος, στη φουρτούνα φαίνεται”! Tα μεγάλα καράβια, βλ. γάμος, έχουν μεγάλες φουρτούνες νομίζω, αν και δεν είμαι ειδικός στα περί γάμου (ούτε απ’ έξω δηλαδή δεν έχω περάσει παρότι θέλω). Στις πιο χαλαρές σχέσεις αυτό που μετράει είναι η αξιοπρέπεια και η ισότιμη αντιμετώπιση και από τις δυο πλευρές. Πώς επιτυγχάνεται αυτό μη με ρωτάτε. Εγώ θάλασσα τα ‘χω κάνει και έρχονται οι φίλοι σπίτι και παίζουνε ρακέτες! Χα, χα, χα…
Ανδρέας: Δηλαδή τι; Πρέπει να κάτσεις σε μια σχέση αν δεν περνάς καλά;
Γιώργος: Αν δεν περνάς καλά την κάνεις. Αξιοπρεπώς, γρήγορα, άμεσα και κάθετα.
Θοδωρής: Υπάρχουν πολλοί παράγοντες. Αν δεν υπάρχουν παιδιά, φεύγεις τρέχοντας. Αν υπάρχουν παιδιά, τότε αλλάζουν τα δεδομένα. Θέλει και δεύτερες σκέψεις, και τρίτες μη σου πω, πριν κάνεις οποιαδήποτε κίνηση
Πέτρος: Δεν πρέπει να χάσεις τον εαυτό σου για να στηρίξεις μια σχέση. Ναι, να προσπαθήσεις όσο μπορείς αλλά, αν δεν φτιάχνει η κατάσταση, αποχωρείς.
Μύρωνας: Φύγεις δε φύγεις θα έχεις ερωτήματα μέσα σου που θα πρέπει να κάτσεις μόνος σου να τα δουλέψεις. Ας μην ξεχνάμε ότι η αξία του ανθρώπου φαίνεται από το πώς αποχωρεί από τη ζωή σου!
(χειροκροτήματα!)
Ανδρέας: Υπάρχει ανώδυνος χωρισμός;
Γιώργος: Επειδή έχω κάνει σερί στους ανώδυνους χωρισμούς (χα, χα, χα!), όπως και να ‘χει, το να χωρίζεις είναι θέμα. Και οι δυο φταίνε – και οι δυο «πονάνε».
Μύρωνας: Και οι δυο φταίνε: και αυτή και η μάνα της – ανέκδοτο!
(Τα γέλια έφτασαν ως την Θεσσαλονίκη συνυπογράφοντας την άποψη, ενώ μια συζήτηση 10λεπτου κόβεται ως “ακατάλληλη”).
Επόμενος σταθμός “έρωτας”. Τι κάνει η παρέα όταν κάποιος ερωτευτεί;
Θοδωρής: Καλώς τον μ@@@κα!!! Xα, χα, χα…
Αντρέας: Μπράβο ρε φίλε κι εγώ μαζί σου! Εσύ, περνάς καλά; Μπράβο ρε! Γουστάρω! Και μόλις χωρίσει… Xτύπημα στην πλάτη και “μη μασάς ρε”! Ήσουν για καλύτερα λέμεεε… Χα, χα, χα!!!
Θοδωρής: Το νου σου και το Red Bull σου!
Πέτρος: Αν δεν πέσεις δεν μαθαίνεις να περπατάς κι αν δεν ερωτευτείς δεν μαθαίνεις τις αντοχές σου. Πόσο αντέχεις να τσαλακωθείς…
Αντρέας: Χώρια από την πλάκα τώρα, άνθρωπος που δεν έχει ερωτευτεί δεν είναι ολοκληρωμένος άνθρωπος. Από την άλλη, ο έρωτας ποτέ δεν είναι ανώδυνος. Στάνταρ θα πληγωθείς, στάνταρ θα πονέσεις, στάνταρ θα τα γράψεις όλα στα @@@ και στάνταρ, ότι και να σου λένε, εσύ θα κάνεις ότι λέει η καρδιά σου. Είναι το μαγικό συναίσθημα που, αν δεν το ζήσεις, δεν έχεις ζήσει τίποτα!
Γιώργος: Ακριβώς όπως και το συναίσθημα του χωρισμού: Καρράς, ουίσκια και τσιγάρα ως το πρωί! Δώσε πόνο!!! Χα, χα, χα…
Θοδωρής: Μαγικό είναι και το συναίσθημα της ευφορίας, της αγάπης και της έλξης που νοιώθεις για τον άνθρωπο που γουστάρεις!
Και με την απιστία τι γίνεται;
Θοδωρής: Το μ@@ι και το μπουκάλι μ’ έφεραν σ’ αυτό το χάλι!
Μύρωνας: Κοίτα, υπάρχουν δύο εκδοχές: το τι θα θέλεις εσύ να κάνεις και το τι θα σου πουν οι φίλοι να κάνεις. Και στις δύο περιπτώσεις, αυτή θα τις φάει! Αν τώρα τις αξίζει και ο άλλος, τότε υπάρχουν και κάτι φουσκωτοί με τιμοκατάλογο τύπου: σπάσιμο και τα 2 χέρια – 1000 €, σπάσιμο ποδιών – 2.000 €, σπασίματα full extra – τιμή συζητήσιμη!
Πέτρος: Μετά το κρύο ντους, το καλύτερο είναι να κάνεις μια αυτοκριτική. Σε ένα κέρατο πάντα φταίνε και οι δυο. Οπότε, κάπως έτσι συμβουλεύω και τους φίλους μου, αφού εκτονωθούν πρώτα με τα ανάλογα μπινελίκια προς την κυρία. Σοβαρά τώρα, αν κάποιος επιλέξει να απιστήσει, είναι πρώτα ανειλικρινής με τον εαυτό του και μετά με το σύντροφό του. Κανονικά, πρώτα πρέπει να βρει το θάρρος να πει “τελειώσαμε” σε μια σχέση. Μετά, ας κάνει ότι γουστάρει.
Θοδωρής: Ο άντρας που πιάνει τη γυναίκα του με άλλον ή έχει υπόνοιες, φταίει σχεδόν πάντα ο ίδιος.
Αντρέας: Δεν θα το συγχωρούσα σε καμία περίπτωση. Προφανώς κάτι δεν περπατάει στη σχέση για να φτάσει στην απιστία κάποιος, αλλά στην τελική, δεν θα έδερνα κανένα από τους δυο. Απλά θα αδιαφορούσα.
Γιώργος: Το μυστικό είναι ένα: επιλέγεις πάντα ωραίες γυναίκες και έχεις στην άκρη του μυαλού σου ότι δεν θα είσαι ο μόνος που θα τρώει. Έτσι, αν σου τύχει, δε μασάς! Άσε που αποφεύγεις τις ζήλιες, τα στραβώματα και όλα τα επακόλουθα! Στο κάτω – κάτω δεν θα την παντρευτείς κιόλας! Βασική προϋπόθεση: την αλλάζεις σε σύντομο χρονικό διάστημα! Χα, χα, χα…
Πέτρος: Δηλαδή αν σε δούμε με καμιά ασχημούλα – πας για γάμο; Χα, χα, χα…
Αντρέας: Προ-αποδέχεσαι ότι θα φας κέρατο!
Μύρωνας: Να μένεις σε σπίτι ψηλοτάβανο!
Για πάμε στην καψούρα και τον χωρισμό…
Ανδρέας: Ο φίλος που έχει πέσει στη βαριά καψούρα δεν θα καταλάβει ποτέ, ό,τι και να του πεις. Αρκεί να είσαι εκεί όσο περισσότερο μπορείς. Αρκεί να ξέρει ότι οι φίλοι του είναι εκεί.
Γιώργος: Η λύση είναι μια: Τον παίρνεις, τον πας σε ένα σκυλάδικο, ανοίγεις ένα μπουκάλι και πίνετε, και πίνετε…
Αντρέας: Όχι ρε! Θα γίνει λιώμα, θα της στείλει μήνυμα ή θα την πάρει τηλέφωνο και θα γίνει πάλι κομμάτια…
Γιώργος: Αυτό θα το κάνει έτσι και αλλιώς! Οπότε, και την επόμενη, πάλι σκυλάδικο, πάλι μπουκαλάκι. Του ρίχνεις και κανένα γκομενάκι από δίπλα μπας και ξελαμπικάρει…
Πέτρος: Βασικά, του δίνεις το χρόνο σου. Φροντίζεις να έχεις τουλάχιστον μπύρες στο ψυγείο σου, στην ταράτσα βάζεις μια πέργκολα, τραπέζι, αναπαυτικές καρέκλες και ξημερώνεστε εκεί μέχρι να συνέλθει. Ή τον πας στο Μύρωνα και πίνετε μπύρες, πίνετε μπύρες, πίνετε μπύρες!
Μύρωνας: Χώρισες; Έρχεσαι, με βρίσκεις και πάμε σε ένα Χ μαγαζί και ο μόνος στόχος είναι να φύγουμε με παρέα. Τώρα, αν ο φίλος πάει για σεξ ή ψυχανάλυση με την εν λόγω νέα, δικό του θέμα! Χα, χα, χα…
Θοδωρής: Ο καψούρης το μόνο που χρειάζεται από τον φίλο είναι να τον ακούσει και όχι να του πει τα γνωστά “στα λεγα εγω με την π@@να που πήγες και έμπλεξες!”
Μύρωνας: Όσο πιο γρήγορα του δώσεις να καταλάβει ότι καμία δεν είναι αναντικατάστατη, τόσο το καλύτερο για όλους!
Πέτρος: Σto χωρισμό το μόνο φάρμακο είναι οι φίλοι.
Και κάπου εκεί το θέμα πάει στις γκόμενες, αλλά η καφρίλα έφτασε σε επίπεδα που θα απέσυραν το περιοδικό με εισαγγελική εντολή!
Το ουσιαστικό όλων είναι το ότι αν οι γυναίκες λένε μεταξύ τους τις καυτές λεπτομέρειες ενός one night stand ή ενός καλού ή κακού κρεβατιού, οι άντρες φτάνουν σε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες αν δεν πρόκειται να ξαναδούν μια τυχαία ερωμένη. Από την άλλη, σφυρίζουν αδιάφορα ακόμα και με τους φίλους τους, αν πρόκειται για γυναίκα που τους ενδιαφέρει.
Αφήνουμε το θέμα σχέσεις, γυναίκες κλπ και πάμε στη διασκέδαση και την κρίση
Γιώργος: Νομίζω ότι όλοι μας πλέον έχουμε τόσες υποχρεώσεις, δουλειές και τρέξιμο που πιο πιθανό είναι να βρεθούμε σε κάποιο γραφείο και να καταλήξουμε να πίνουμε και να τρώμε κάνοντας δουλειά, παρά να βγούμε έξω οργανωμένα. Πάντως, στηρίζουμε ο ένας τον άλλο όταν αυτός εμπλέκεται με νυχτερινά μαγαζιά. Θα πάμε, ας πούμε, στα πάρτι του Αντρέα. Τα πολλά ξενύχτια όμως, κυρίως φέτος το χειμώνα, δεν τα είδα. Εγώ τουλάχιστον…
Αντρέας: Η κρίση μάς οδήγησε στο να βγαίνουμε πια μόνο όταν πραγματικά το θέλουμε. Μέχρι πρότινος βγαίναμε από συνήθεια. Κάθε βράδυ, κάθε βράδυ… Τώρα βγαίνουμε και το απολαμβάνουμε και μάλιστα χωρίς κραιπάλες όπως παλιά.
Πέτρος: Όταν βγούμε προτιμάμε το φαγητό με κρασάκι ή τα ρακόμελα. Από την άλλη, το καλοκαίρι είναι αλλιώς. Πάμε στο φτερό για ένα ποτό. Ο Αντρέας έχει δίκιο όμως. Η κρίση μάς έκανε να αναθεωρήσουμε και τον τρόπο που διασκεδάζαμε.
Μύρωνας: Χωρίς πλάκα, αν μαζεύαμε, θεωρητικά, τα λεφτά που έχουμε ξοδέψει σε γούστα όσοι είμαστε εδώ, θα είχαμε 3 πολυκατοικίες και μια μαρίνα με γιότ. Τώρα όλα είναι πιο μετρημένα.
Θοδωρής: Όταν, από την μία η οικονομική κατάσταση είναι στην ημερήσια διάταξη των συζητήσεων μας και από την άλλη, όλοι μας πλην του Μύρωνα έχουμε και κοπέλια (τα οποία έχουν προτεραιότητα), καταλαβαίνεις ότι τα μπουκάλια και τα πολλά – πολλά μέχρι το πρωί δεν παίζουν.
Τελικά, τι κρίση και διασκέδαση λέμε; Αν το παρεάκι περνάει καλά, καλά θα περάσει και στο σπίτι και μέσα σε ένα γραφείο με μουσική, κουβέντες, κρασάκι και ξηροκάρπια…
Women
Η γυναικοπαρέα της ιστορίας μας είναι η Αντιγόνη, η Μαρία, η Δέσποινα και η Αθανασία. Η παρέα άρχισε να σμίγει προ τετραετίας αλλά έδεσε την τελευταία διετία. Κοινός παρανομαστής; Η τρέλα τους και η όρεξη που έχουν για τη ζωή. Όπως ανέφερε η Αντιγόνη, η μεγαλύτερη της παρέας, παρότι γνωρίζονταν “από πάντα” -Χανιά βλέπεις-, η αρχή έγινε με την Αθανασία. Το άλλο δίδυμο Μαρίας – Δέσποινας προέκυψε στην πορεία. Η Αθανασία με την Δέσποινα γνωρίστηκαν από την δουλειά τους και “ταίριαξαν τα χνώτα τους”. Η Μαρία γνώρισε την Δέσποινα επίσης από την δουλειά κι έτσι κόλλησε και η Αθανασία και στο καπάκι και η Αντιγόνη.
Η ομάδα έχει δέσει πολύ καλά κυρίως διότι επικοινωνούν αλλά και επειδή έχουν κοινά ενδιαφέροντα. Η Δέσποινα, παρότι έχει πλέον μετακομίσει στην Αθήνα, είναι «σαν να είναι εδώ», είπαν οι υπόλοιπες τρεις.
To σύνηθες meeting point είναι ο καναπές της Αντιγόνης, κάτι σαν τους καναπέδες των ψυχοθεραπευτών. Εκεί μαζεύονται και κάνουν τα πάντα ή… το τίποτα. Δηλαδή από σοβαρές συζητήσεις ως dvd & pizza. Η μάζωξη είναι καθημερινή, τουλάχιστον για τις 3 από την παρέα αν και, μέσω του facebook, είναι σαν να μην έφυγε ποτέ η Δέσποινα στην Αθήνα.
Μια παρέα με 4 έντονες και δυναμικές προσωπικότητες που, όπως λένε, μπορεί να «σκοτωθούν» 2, 3, 4, 5, 6… φορές μέσα στη μέρα, αλλά σε 10 λεπτά όλα έχουν ξεπεραστεί.
Πάμε στο ζουμί της γυναικείας κουβέντας μας που έγινε, που αλλού; Στο “Greg Hair & Nails”, ή αλλιώς, στον φυσικό τους χώρο!
Κεφάλαιο σχέσεις
Πως αντιμετωπίζουν το κεφάλαιο σχέσεις; Τι γίνεται αν κάποια κάνει σχέση; Χάνεται από την παρέα ή δεν επηρεάζει την επαφή τους;
Αντιγόνη: Όταν κάποια κάνει σχέση δεν χάνεται από την παρέα. Αν γίνονταν αυτό δεν θα ήμασταν τόσο δεμένη παρέα. Εγώ που είχα σχέση εξ’ αποστάσεως να χαθώ, δεν, η Αθανασία που έχει αγόρι και η Μαρία που…
Μαρία: Δεν έχει αγόρι
Αντιγόνη: Μην διακόπτεις! Όταν έχει και όταν δεν έχει… Γιατί συνήθως και τα αγόρια των κοριτσιών δεν έχουν θέμα με την παρέα μας.
Αθανασία: Έχουμε και κοινές παρέες
Μαρία: Οι φίλοι μένουν, όχι οι γκόμενοι
Δέσποινα: Εγώ λείπω και δεν χανόμαστε, θα χαθούμε αν έχω γκόμενο;
Αντιγόνη: Τώρα, αν κάποια πέσει στην τρελή καψούρα, και πάθει εγκεφαλικό, θα της το επιτρέψουμε αλλά θα την αναμαζέψουμε κάποια στιγμή…
Και εδώ πέφτει το θέμα χωρισμός
Μαρία: Τώρα αν κάποια χωρίσει…
Αντιγόνη: Δύσκολο κεφάλαιο… Συνήθως εγώ παίζω τον ρόλο του δικηγόρου του διαβόλου. Δεν είμαι πάντα με τη φίλη μου, τουλάχιστον όχι αν πιστεύω πως έχει κάνει λάθος. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν την αγαπάω… απλά επισημαίνω το λάθος. Επίσης αν μου λένε τέλος, τις πιστεύω, άσχετα αν την επόμενη είναι πάλι μαζί… Προσπαθώ να τις συμβουλέψω ως μεγαλύτερη!
Αθανασία: Τώρα η Αντιγόνη όταν χωρίζει είναι ένα θέμα…
Αντιγόνη: Χμμμ, εγώ δεν χωρίζω εύκολα…
Αθανασία: Καλά όταν τσακώνεσαι και είσαι στα όρια να χωρίσεις.
Μαρία: Θεωρώ ότι είμαι αντικειμενική. Δεν κάνω την καλή στη φίλη μου αν έχει άδικο…
Δέσποινα: Εγώ κάνω τον ψυχολόγο. Μάλλον είμαι ο καλός ακροατής της παρέας.
(Επιβεβαίωση δια βοής των υπόλοιπων τριών)
Αθανασία: Εκτός από καλή ακροάτρια είναι και λίγο bitch. Αν έχεις άδικο θα στο πει μπαμ, στη μούρη που λέμε!
Αντιγόνη: Εμένα με ενοχλούν οι γυναίκες που για να κάνουν τις καλές στις φίλες τους αρχίζουν τις υστερίες «Τι σου ‘κανε;; Θα τον σκίσουμε κλπ, κλπ». Ωστόσο, έχουμε και μια φίλη που δεν είναι εδώ τώρα (άρρωστη με πυρετό γι αυτό και δεν έλαβε μέρος) η οποία είναι υπερπροστατευτική με τις φίλες της και αντιδρά κάπως έτσι.
Μαρία: Βέβαια αν κάποιος πειράξει κάποια μας οι άλλες θα του βγάλουν τα μάτια, δεν τίθεται θέμα, ε;
(Εδώ μεσολάβησε μια «βυζοκουβέντα» που την κόβει η λογοκρισία!)
Αθανασία: Εμένα μου αρέσει να με μαλώνουν οι φίλες μου αν έχω άδικο
Μαρία: Και εγώ το δέχομαι αλλά όχι πάντα. Τις ακούω όμως. Αν και μπορεί να αντιδράσω, ενίοτε και έντονα.
Δέσποινα: Στο χωρισμό, παρότι μπορεί να μη δεχθώ άμεσα την άποψη των φίλων μου, είναι πολλές οι φορές που τελικά μου δίνουν μια άλλη οπτική στην οποία, λόγω συναισθηματικής φόρτισης, δεν θα έφτανα από μόνη μου.
Και μετά των χωρισμό… η απιστία. Τι γίνεται όταν μια πιστεύει ότι η σχέση της την απατά;
Μαρία: Προσπαθούμε να την ηρεμήσουμε. Μήπως απλά ζηλεύει; Μήπως υπερβάλει; Αλλά αν αντιληφθούμε ότι έχει δίκιο, ο κακός χαμός!
Αντιγόνη: Τις ξέρω, ξέρω την λογική τους οπότε, αν μου πουν ότι κάτι πιθανόν να τρέχει, θεωρώ ότι επειδή δεν είναι τρελές (έχω και φίλες τρελές), μάλλον έχουν δίκιο. Αν π.χ. με πάρει η Αθανασία και μου πει κάτι τέτοιο, θα το ψάξουμε, θα το δούμε και αν ισχύει θα τον σφάξουμε στο γόνατο! (Μαζικά γέλια)
Μαρία: Εννοείται αυτό. Ξύλο!
Αθανασία: Αντίποινα καλύτερα, αναλόγως και την εποχή…
Δέσποινα: Υπάρχουν φορές που κάποια ίσως να είναι υπερβολική, οπότε cool.
Και στην περίπτωση που την απιστία την κάνει κάποια από την παρέα;
Αθανασία: Ε, εκεί υπάρχει γυναικεία αλληλεγγύη!
(Τα γέλια ακούγονται μέχρι την Αθήνα)
Αντιγόνη: Εκεί, κοίτα… είμαι open κορίτσι. Εγώ μπορεί να μην το έκανα ποτέ, αλλά άμα μια φίλη μου έρθει και μου πει… «έκανα αυτό», δεν θα την κόψω από παρέα. Από την άλλη, αν ξέρω ότι μέχρι χθες ήταν ερωτευμένη, τουλάχιστον θα την πω τρελή. Τόσο απλά. Θα της βάλω χέρι, αλλά δεν θα πάω να το πω στο γκόμενο της!
Αθανασία: Η Δέσποινα θα μας έβαζε χοντρό χέρι!
Μαρία: Θα σκεφτώ την φίλη μου. Το ‘θελε; Το γούσταρε; Τέλος. Θα πρέπει μόνο να αποφασίσει αν θα το προχωρήσει ή θα το σταματήσει.
Αντιγόνη: Σαφώς! Είναι όμως και ανάλογα το κέρατο. Αν της έχει βγάλει την παναγία ο γκόμενος, ας πούμε, θα της πω και καλά έκανες. Να τα λέμε κι αυτά!
Μαρία: Μπορεί και να είναι απωθημένο ο γκόμενος – κέρατο!
Αντιγόνη: Δεν υπάρχει απωθημένο αν είσαι ερωτευμένη. Το απωθημένο το… απωθείς στην άκρη του μυαλού σου.
Αθανασία: Για να το κάνει βέβαια κάποια, το πιθανότερο είναι ότι κάτι έχει σπάσει στην σχέση της
Δέσποινα: Να ξέρεις βέβαια ότι θα μας το πει με το που το κάνει. Δεν θα περιμένει ούτε την επόμενη μέρα!
Και εδώ οδηγούμαστε στην δυσκολία των σημερινών σχέσεων…
Αθανασία: Οι σχέσεις είναι πολύ δύσκολες
Αντιγόνη: Θέλουν πολλή δουλεία πια. Όλο και περισσότερη όσο περνάν τα χρόνια…
Δέσποινα: Οι σχέσεις είναι δύσκολες, τα θέλουμε όμως κι εμείς όλα έτοιμα. Τα παρατάμε πολύ εύκολα. Και άντρες και γυναίκες.
Αντιγόνη: Δεν συμβιβάζεται κανείς πλέον γιατί όλοι είναι κακομαθημένοι.
Μαρία: Θεωρώ ότι όλοι, άντρες γυναίκες, την έχουμε δει αλλιώς. ΟΚ, έχουμε τη σχέση μας αλλά θα κάνουμε και τα γούστα μας (sic). Όλοι βγαίνουν, πίνουν, κάνουν χαϊλίκια και έχουν τη σχέση σε δεύτερη φάση.
Αθανασία: Δεν εκτιμούν τον άνθρωπο που έχουν δίπλα τους.
Δέσποινα: Γιατί τα νέα παιδία είναι πλέον πολύ απελευθερωμένα.
Μαρία: Τα έχουν ισοπεδώσει όλα, τόσο οι άντρες, όσο και οι γυναίκες. Και κυρίως οι άντρες είναι που την έχουν δει πολύ αλλιώς!
Αντιγόνη: Ναι, γιατί τα κοριτσάκια κάθονται με το καλημέρα.
Μαρία: Και τι θα γίνουμε εμείς ρε Αντιγόνη που είμαστε καλά κορίτσια και σωστά;
Δέσποινα: Πρέπει να το δείχνεις όμως, ε; Όχι με την πρώτη ευκαιρία να κάνεις βλακείες…
Μαρία: Να το δείχνεις και να το ξαναδείχνεις! Αν όμως ο άλλος είναι στραβός, δεν φταίω εγώ!
Δέσποινα: Ωραία, πήγαινε παρακάτω τότε.
Αντιγόνη: Αγάπη μου γλυκιά δεν είναι στραβός ο άλλος όταν σε βλέπει τα βράδια να ανεβαίνεις πάνω στα τραπέζια! Εσύ μπορεί να το κάνεις για χαβαλέ, ο άλλος όμως που βλέπει το σορτσάκι το κοντό θα πεί «άααα, καλά!» Έτσι δεν είναι;
Μαρία: Όταν όμως ξέρεις τον άλλον σαν χαρακτήρα δεν υποθέτεις… Αλλά νομίζω ότι οι περισσότεροι φοβούνται να πλησιάσουν και να δουν πέρα από το σορτσάκι…
Αθανασία: Και γενικά οι άντρες φοβούνται να πλησιάσουν τώρα που οι γυναίκες άρχισαν να κάνουν το πρώτο βήμα.
Μαρία: Ναι. Σε πλησιάζουν πια μόνο αν είναι μεθυσμένοι και άντε να σου πουν δυο κουβέντες. Σε νορμάλ κατάσταση δεν έχουν τα κότσια.
Αντιγόνη: Να πάμε στην ποτοαπαγόρευση για να έρθουν τα πράγματα στα ίσια, χαχαχαχαχαχα!
Δέσποινα: Φταίνε βέβαια και οι γυναίκες που έχουν γίνει τόσο εύκολες!
Αθανασία: Μην τα βάζουμε όλα σε ένα τσουβάλι…
Μαρία: Δεν κατηγορώ τους άντρες συνολικά. Μιλάω με βάση ιστορίες που μου έχουν συμβεί.
Αντιγόνη: Άκου να δεις τι νομίζω εγώ. Εσείς που βγαίνετε συχνά και σας βλέπουν να περνάτε καλά, δεν μιλάτε με τον κάθε μαλάκα και στο τέλος πάτε και σπίτι μόνες, άντε μια, άντε δυο, το καταλαβαίνουν ότι δεν γυρνάτε για να ψάχνεστε αλλά είστε cool. Οπότε, ο άντρας ο σωστός δεν θα κολλήσει να σας μιλήσει. Βέβαια υπάρχουν και οι κολλημένοι που δεν αντέχουν ούτε τον αέρα μας.
Αθανασία: Ναι αλλά αυτά τα κόμπλεξ πρέπει να ξεπεραστούν πια.
Αντιγόνη: Όλα αυτά δείχνουν ότι οι άντρες δεν είναι και τόσο αρσενικά πια. Δεν υπάρχουν σήμερα παραδοσιακά αρσενικά που θα πάνε να φλερτάρουν μια κοπέλα, να τη διεκδικήσουν (κι ας πει όχι) και να τη διεκδικήσουν και την επόμενη, να περάσουν από την δουλεία της… Είμαι λίγο ρομαντική, ε;
Αθανασία: Φυσικά και δεν θα σε διεκδικήσει ρε Αντιγόνη, όταν ξέρει ότι θα πάει στο άλλο κοριτσάκι δίπλα κι εκείνο θα του πει «ναι» με κεφαλαία γράμματα. Ε, τι θες να κάνει; Ή πρέπει να σε γουστάρει πολύ ή δεν ξέρω…
Έτσι περνάμε στο κεφάλαιο άντρες…
Η πρώτη ερώτηση που έπεσε στο τραπέζι ήταν «Όταν εμφανίζεται νέος γκόμενος στο προσκήνιο, λέτε όλες τις καυτές λεπτομέρειες;»
Μια χορωδία 4 φωνών φώναξε «Εννοείται!!!!» (Με λίγα λόγια αγόρια take care!)
Δέσποινα: Με το που κάνει εμφάνιση νέο πρόσωπο λέμε μεταξύ μας τα πάντα. Η Αθανασία δε, θέλει όλες τις λεπτομέρειες!
Αντιγόνη: Το λέμε για μας, λέμε την γνώμη μας και μένει στην παρέα, δεν θα πάμε παραέξω να το συζητήσουμε! Εννοείται ότι τα λέμε όλα με λεπτομέρειες, διότι καταρχήν γίνεται η απίστευτη πλάκα και καζούρα και γελάμε πολύ. Στα σοβαρά βέβαια συμβουλεύουμε η μια την άλλη.
Δέσποινα: Βέβαια, η κάθε μια θα κάνει τελικά αυτό που θέλει.
Μαρία: Εμείς δεν έχουμε κόμπλεξ, οι άντρες μασάνε σε τέτοια θέματα.
Αντιγόνη: Μου ‘χει πει άντρας, «εμείς Αντιγόνη μπορεί να σκοτώσουμε για ένα φίλο μας, αλλά στο θέμα τι έκανες με την γκόμενα, λέμε ψέματα ή την μισή αλήθεια μεταξύ μας». Μάλλον επειδή είναι ανασφαλείς, ή ίσως γιατί ντρέπονται.
Αθανασία: Μην πω τίποτα και δει ο φίλος μου τη γκόμενα μου διαφορετικά!
Μαρία: Και οι γυναίκες το ‘χουν. Απλά στην δική μας παρέα δεν παίζει το σενάριο αυτό.
Αντιγόνη: Πάντως έχει καιρό να εμφανιστεί νέος γκόμενος στο προσκήνιο… Να δούμε τι θα βάλει η φίλη κλπ, κλπ…
(Εδώ έπεσε και η παραδοχή ότι οι άντρες είναι η αγαπημένη συζήτηση και ότι δεν μπορούν χωρίς αυτούς, κυρίως όταν μια σχέση πάει καλά και είναι σε άλλη διάσταση…)
Αντιγόνη: Πάντως οι άντρες δεν τραβάνε κανένα ζόρι για το πρώτο ραντεβού.
Αθανασία: Μια έννοια την έχουν, αν γουστάρουν την κοπέλα. Αν πάλι είναι για ξεπέτα, σίγα μην ενδιαφερθούν.
Μαρία: Όχι σαν κι εμάς που σκεφτόμαστε μέχρι και τι βρακί θα βάλουμε!
Αντιγόνη: Καλά, δεν υπάρχουν και πρώτα ραντεβού πια…
Μαρία: Υπάρχει μόνο πρώτο κρεβάτι. Αφού πλέον όλο το παιχνίδι γίνεται στα μπαρ ή σε κοινές παρέες.
Αντιγόνη: Η πολύ κοινωνικότητα μας έφαγε. Όταν γνωρίσεις κάποιον σε κοινή παρέα, θα τον ξαναδείς και την επόμενη… Δεν υπάρχει το να σου ζητήσει να βγείτε ραντεβού με την παλιά, ρομαντική έννοια…
Και από τους άντρες, στον τρόπο που διασκεδάζουν…
Είχα την τύχη να τις συναντήσω πριν το πρώτο κοινό τους ταξιδάκι στην Αθήνα για να γιορτάσουν τα γενέθλια της Αντιγόνης.
Αντιγόνη: Τώρα ετοιμαζόμαστε για το πρώτο κοινό μας ταξίδι με άλλους φίλους και άντρες. Όλες μας έχουμε και άντρες καλούς φίλους.
Αθανασία: Εγώ παλαιότερα έκανα πάρα πολύ παρέα με άντρες. Σαφώς δεν μπορείς να πεις τα ίδια όπως με τις γυναίκες, αλλά περνούσαμε καλά.
Δέσποινα: Και εγώ πάντα είχα άντρες φίλους αλλά δεν συγκρίνεται με τις φίλες.
Αντιγόνη: Εγώ στους φίλους μου τα λέω όλα, ακόμα και τα προσωπικά μου. Πιο πολύ βέβαια μου λένε αυτοί! Καλά δεν τους ρωτώ και τι κραγιόν να πάρω, είπαμε…
Δέσποινα: Καλά, ούτε κι εμείς είμαστε να λέμε για κραγιόν και ρούχα όλη μέρα. Η Αθανασία είναι λίγο παραπάνω, αλλά καμία δεν είναι τρελή με αυτό.
Μαρία: Συνήθως συζητάμε πού θα βγούμε και τι θα κάνουμε.
Αντιγόνη: Πάντως οι άντρες που έχουμε στην παρέα μας, μας προσέχουν και περνάμε καλά μαζί. Γενικά βγαίνουμε, πίνουμε, περνάμε καλά και… δεν παρεκτρεπόμαστε!
Όλη η παρέα φαίνεται να είναι φαν της ελληνικής μουσικής αν και δεν είναι αυτός ο λόγος της επιλογής ενός χώρου για να διασκεδάσουν…
Αντιγόνη: Βγαίνουμε αρκετά, πηγαίνουμε και σινεμά. Έχουμε αλλάξει βέβαια συνήθειες τελευταία και, κυρίως, συχνότητα. Έχουμε ελαττώσει το φαγητό έξω (καταραμένη κρίση) αλλά και τις πολύ βραδινές εξόδους, βασικά επειδή δουλεύουμε βάρβαρες ώρες το πρωί εγώ και η Αθανασία.
Δέσποινα: Παλιά πηγαίναμε αρχικά για φαγητό και συνεχίζαμε… Τώρα βγαίνουμε κατευθείαν για ποτό.
Μαρία: Εννοείται ότι καλύπτουμε μια φίλη που ένα βράδυ δεν έχει χρήματα και αυτή θα κάνει το ίδιο όταν χρειαστεί.
Αθανασία: Που αλλού πάμε; Πάμε γήπεδο!
Αντιγόνη: Εννοείται ότι πάμε γήπεδο, εκτός από την Δέσποινα που δεν το ‘χει και τόσο. Και για να συνεχίσω με την κρίση, έχουμε αρχίσει γυμναστική και τέτοια, όχι σε γυμναστήρια βέβαια… Πάμε και τρέχουμε στην παραλία, παίζουμε beach volley και ξεφεύγει και το μυαλό μας. Και πάμε όλες! Η μία έχει παρασύρει την άλλη.
Μαρία: Το καλοκαίρι θα πάμε και Μύκονο που θα δουλεύει η Δέσποινα. Να χουμε βέβαια λεφτά, ε; Χαχαχαχα!
Και εκεί που όλα δείχνουν ότι τελειώσαμε, τίθεται το θέμα γάμος… Πώς το βλέπουν άραγε οι 4 φίλες;
Αντιγόνη: Εγώ έχω μεγαλώσει σε μια δεμένη οικογένεια, με τους γονείς μου να είναι μαζί 50 χρόνια και τα αδέλφια μου να έχουν φτιάξει καλές οικογένειες… Θα ήθελα να ζήσω κάτι τέτοιο, αλλά ως σήμερα, με όσους έχω κάνει κάτι, δεν ήταν για γάμο… και ήταν δικές μου επιλογές, ε;
Δέσποινα: Νομίζω ότι η επιλογή γάμος ή όχι είναι θέμα χαρακτήρα.
Αντιγόνη: Και σαφώς δεν θα μπω στη διαδικασία να κάνω ένα παιδί εκτός γάμου, ούτε και ένα γάμο μόνο για το παιδί.
Μαρία: Εσύ Δέσποινα δεν θες να κάνεις ένα παιδί, μια οικογένεια;
Δέσποινα: Ίσως… Αλλά αργότερα και με προϋποθέσεις, ούτε που θα χρειαζότανε να παντρευτώ για να κάνω ένα παιδί.
Μαρία: Από την άλλη, τι νόημα έχει να παντρευτείς και να χωρίσεις; Υπάρχουν πολλές γυναίκες που θέλουν να παντρευτούν σώνει και ντε. Εγώ θα ήθελα να κάνω μια οικογένεια με γερές βάσεις, τίποτα άλλο.
Αθανασία: Βέβαια, αυτό δεν έχει σχέση με τον θεσμό του γάμου. Άλλο οικογένεια, άλλο γάμος.
Μαρία: Είναι τραγικό πάντως να βλέπεις ζευγάρια να χωρίζουν και να πασάρουν ο ένας στον άλλο τα παιδιά.
Αθανασία: Αυτό δεν έχει να κάνει με τον χωρισμό αλλά με τους ανθρώπους
Αντιγόνη: Υπάρχουν ζευγάρια που είναι ακαλλιέργητα, που δεν έχουν καν καταλάβει τι σημαίνει παιδί και είναι ακόμα μαζί. Από την άλλη υπάρχουν και χωρισμένοι γονείς που τα παιδιά τους τα μεγαλώνουν καλύτερα από ότι μέσα σε οικογένεια.
Μαρία: Νομίζω ότι ελάχιστοι το καταφέρνουν αυτό αλλά, όποιος το καταφέρνει, κάνει το καλύτερο για τα παιδία του. Σήμερα δυστυχώς οι περισσότεροι σκέφτονται την πάρτη τους και μόνο.
Αντιγόνη: Πάντως, για να μπεις στη διαδικασία θα πρέπει να έχεις ζήσει με τον άλλο, να έχετε περάσει και δύσκολα, παρότι ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί στο μέλλον.
Αθανασία: Στις σχέσεις πάντως, κάποιος είναι αυτός που προσπαθεί λίγο παραπάνω.
Μαρία: Αλλά να παίρνεις και κάτι από τον σύντροφό σου.
Δέσποινα: Αυτό ισχύει ακόμα και στις απλές σχέσεις, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για γάμο και οικογένεια.
Τελειώνοντας, πόσο επηρεάζει η κρίση μια παρέα που, εκ πρώτης όψεως, μοιάζει “ 3 λαλούν και δυο χορεύουν”;
Αντιγόνη: Μιλάμε για κρίση σε καθημερινή βάση. Δουλεύουμε, έχουμε κι εμείς υποστεί όσα όλοι γύρω μας, πιεζόμαστε αλλά ευτυχώς οι υπόλοιπες νεαρές, όταν πάμε να μαυρίσουμε, το διακωμωδούν («Η φτώχεια θέλει καλοπέραση») και ερχόμαστε στα ίσια μας.
Μαρία: Για να μην μιζεριάζουμε…
Αθανασία: Δεν είναι τυχαίο ότι καθόμαστε πολλά βράδια σπίτι. Η κρίση έχει ενώσει τους ανθρώπους. Περνάς δύσκολα αλλά βλέπεις και ποιος είναι δίπλα σου.
Μαρία: Όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας, φίλοι μας που δεν έχουν δουλειά, δεν είναι και ό,τι καλύτερο…
Αντιγόνη: Αλλά έχουμε σταματήσει πια να ασχολούμαστε με τα «φρου – φρου κι αρώματα» και βλέπουμε την ουσία. Είμαστε, άλλωστε, όλοι στην ίδια κατάσταση.
Αθανασία: Εσύ Αντιγόνη ήσουν πολύ σπάταλη.
Αντιγόνη: Φαντάσου ότι τώρα με λιγότερα καταφέρνω να βάζω και λίγα στην άκρη για ένα μικρό ταξίδι, ας πούμε. Βοηθάει ότι ζούμε και στον παράδεισο. Τα Χανιά είναι μια πόλη που τα πάντα είναι δίπλα σου…
Αθανασία: Τώρα πλέον βγαίνουμε και διασκεδάζουμε. Πριν βγαίναμε για να βγούμε!
Εν κατακλείδι, σε αυτό που συμφώνησαν και οι τέσσερις είναι ότι, αν έχεις δίπλα σου ανθρώπους, η κρίση περνάει… ξυστά!
Δημοσιεύτηκε στο τεύχος 45 (Άνοιξη 2013) του Go Hania
