Από την αρχαιότητα οι Έλληνες αντιμετώπισαν τον οίνο ως κορυφαίο αγαθό της φύσης, τον συμπεριέλαβαν στο οργανωμένο εμπόριό τους, δημιούργησαν έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής, καθιέρωσαν τη λατρεία του θεού της αμπέλου, του Διονύσου
(που υπήρξε ανεξάντλητη πηγή καλλιτεχνικής έμπνευσης
και για τους τραγικούς ποιητές και τον κωμικό Αριστοφάνη συνδέοντας έτσι το αμπέλι με τον Πολιτισμό και την Τέχνη, εμπνεύστηκαν τα Μικρά και Μεγάλα Διονύσια, τα Συμπόσια, αλλά και τους οινικούς νόμούς της Θάσου του 5ου αι π.Χ.. για την προστασία των Οίνων Ονομασίας Προέλευσης, δηλαδή την διασφάλιση της ποιότητας του οίνου αλλά και το υγιές εμπόριο του οίνου. Ο Πυθαγόρας (580 π.Χ. – 496 π.Χ.) σημαντικός Έλληνας
φιλόσοφος, μαθηματικός, γεωμέτρης και θεωρητικός της
μουσικής , ασχολήθηκε επισταμένα με την κατανάλωση
του οίνου με μέτρο, διδάσκοντας την εγκράτεια την απο φυγή της «ύβρεως», και την τιμωρία (=«τίσις»), με την περίφημη «δίκαιη κούπα» την οποία εφεύρε. Ένα αριστούργημα της υδραυλικής τεχνολογίας, την βάση πάνω στην οποία στηρίχτηκε αιώνες αργότερα ο Pascal, για να αναπτύξει τη θεωρία των συγκοινωνούντων δοχείων. Ελληνικό κρασί πολιτισμός ήταν αγαθά που παρέμειναν διαχρονικά και άφησαν το στίγμα τους στην ιστορία. Οι Ρωμαίοι οικειοποιήθηκαν τα φημισμένα κρασιά που
παρήγαγαν οι ελληνικοί αμπελώνες, τις προηγμένες τεχνικές των Ελλήνων στην αμπελουργία και την οινοποίησηκαι το Διόνυσο (ως Βάκχο). Η ορθόδοξη χριστιανική τέχνη στη συνέχεια συνδέθηκε άρρηκτα με την Ελλάδα,το αμπέλι και το κρασί με συμβολισμούς και παραστάσεις σε αγιογραφίες και μοναστηριακά χειρόγραφα, ενώ παράλληλα διασώθηκαν αυτόχθονες Ελληνικές ποικιλίες. Ας
μη ξεχνάμε τους διάσημους βυζαντινούς οίνους που ακόμα και στα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα, αποτελούσαν για αιώνες φωτεινό φάρο για τη Δύση. Στη σύγχρονη εποχή μέσα από ένα κυκεώνα αντιξοοτήτων υπάρχει όσο ποτέ η ανάγκη της διατήρησης της άμπελο-οινικής μας κληρονομιάς –πολιτισμού και της ενδυνάμωσης του ρόλου του γνήσιου Ελληνικού οίνου στην καθημερινότητά μας, μέσα από την οπτική του μέτρου, της τέχνης , και του πολιτισμού, με ιδιαίτερη έμφαση στην προβολή των αυτόχθονων Ελληνικών ποικιλιών αμπέλου. Και όπως έλεγε και ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ ( 1899-1961) «Το κρασί είναι το μεγαλύτερο δείγμα πολιτισμού
στον κόσμο» Μικρή Ευγενική Οινοποιείο Ευφροσύνη Ποικιλία: Λιάτικο. Ηράκλειο Κρήτη Π.Ο.Π. Δαφνές Με την αυτόχθονα Κρητική ποικιλία Λιάτικο που εδώ θυμίζει πολύ τα Γαλλικά CôtesduRhône, με ντελικάτα αρώματα στην αρχή, τα οποία εξελίσσονται συνεχώς όπως και η γεύση, με τόνους φραγκοστάφυλλου, βατόμουρου, άψητου αμύγδαλου και νύξεις βανίλιας και κέδρου, εξαιρετικά γεμάτο στόμα, ευχάριστες τανίνες, που χαρίζουν ζωηρότητα στο κρασί, και ένα φινίρισμα εντυπωσιακά γεμάτης αλλά απαλής και ευχάριστης επίγευσης.
