Αναμφισβήτητα είναι ενοχλητικό το συναίσθημα που νιώθει κανείς όταν έχει μια άσχημη μύτη. Ακόμα πιο ενοχλητικό, όμως, είναι όταν η άσχημη αυτή μορφή της δημιουργεί προβλήματα τόσο στην αναπνοή όσο και στις άλλες λειτουργίες της.
Ο μόνος σίγουρος τρόπος για τη διόρθωση τέτοιων προβλημάτων είναι να γίνει ταυτόχρονα πλαστική εγχείρηση της μύτης και του ρινικού διαφράγματος από έναν ειδικό πλαστικό χειρουργό προσώπου.
Η μοντέρνα ρινοπλαστική στοχεύει να δώσει στον ασθενή τη μύτη που ταιριάζει στο πρόσωπό του. Σκοπός είναι η μύτη να έχει τόσο φυσικό σχήμα που κανείς να μην μπορεί να πει εάν έχει χειρουργηθεί ή όχι.
Με τη ρινοπλαστική ουσιαστικά γίνεται αναμόρφωση (μείωση, λέπτυνση) σκελετού της μύτης, ο οποίος αποτελείται από οστά και χόνδρους. Ανάλογα με ην έκταση της εγχείρησης διακρίνεται σε ατραυματική ρινοπλαστική, όταν η επέμβαση γίνεται κυρίως στο χόνδρινο τμήμα, ενώ μεγάλη ρινοπλαστική είναι η εγχείρηση που συμπεριλαμβάνει και οστεοτομίες, δηλαδή επεμβαίνει και στο τμήμα του σκελετού της μύτης που αποτελείται από οστά.
Στην σύγχρονη ρινοπλαστική υπάρχουν κυρίως δυο μέθοδοι, η ανοιχτή ρινοπλαστική και η κλειστή ρινοπλαστική. Ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε μύτης, ο χειρουργός αποφασίζει τη μέθοδο που θα ακολουθήσει. Στην κλειστή ρινοπλαστική οι τομές γίνονται μέσα στη μύτη. Η ανοιχτή ρινοπλαστική απαιτεί μία επιπλέον τομή κατά μήκος της στυλίδας, της στενής λωρίδας ιστού που χωρίζει τους ρωθώνους. Μέχρι το 1970 όλες οι ρινοπλαστικές γίνονταν με τομές μέσα στη μύτη, δηλ με τη λεγόμενη κλειστή ρινοπλαστική. Τα τελευταία χρόνια με την ανάπτυξη της ανοιχτής ρινοπλαστικής, ο χειρουργός μπορεί υπό άμεση όραση να εξετάσει όλη την ανατομία της μύτης και να την τροποποιήσει με μεγάλη ακρίβεια και με την χρήση πολλών διαφορετικών τεχνικών (ράμματα, μοσχεύματα κτλ).
Η επέμβαση της ρινοπλαστικής ανάλογα με την τεχνική που χρησιμοποιείται και την έκταση της επέμβασης γίνεται συνήθως με Γενική Αναισθησία αλλά και με συνδυασμό τοπικής αναισθησίας και υπνοχάλασης (σε επεμβάσεις που γίνονται κυρίως στο χόνδρινο τμήμα της μύτης) ενώ η διάρκεια του χειρουργείου είναι από 40 λεπτά έως και δύο ώρες.
Υποψήφιοι για Ρινοπλαστική
Για να μπορέσουν να υποβληθούν σε πλαστική μύτης επιβάλλεται για τα κορίτσια να έχουν συμπληρώσει το 16ο έτος της ηλικίας τους, ενώ για τα αγόρια το 18ο.
Οι συνήθεις υποψήφιοι για Ρινοπλαστική παρουσιάζουν καμπούρα στη ράχη της μύτης, στραβή ή μεγάλη μύτη όπως επίσης και προβλήματα στο ακρορίνιο (το κατώτερο τριτημόριο της μύτης), για παράδειγμα ογκώδες ακρορίνιο ή πεσμένο ακρορίνιο
Τέλος η δευτερογενής ρινοπλαστική, δηλ η διόρθωση μιας μύτης που έχει χειρουργηθεί στο παρελθόν αποτελεί μια πολύπλοκη επέμβαση. Καλό είναι η δευτερογενής ρινοπλαστική να γίνεται ένα χρόνο μετά την πρώτη επέμβαση γιατί τότε ο ουλώδης ιστός έχει μαλακώσει και είναι πιο εύκολη η προσπέλαση της μύτης.
Ανοιχτή ρινοπλαστική
Η ανοιχτή ρινοπλαστική έγινε πολύ δημοφιλής τα τελευταία χρόνια. Η ανοιχτή ρινοπλαστική περιλαμβάνει επιπλέον μια τομή στην στυλίδα της μύτης σε σχήμα Ζ ή Λ. Το δέρμα της μύτης ανασηκώνεται και έτσι τα οστά και οι χόνδροι της μύτης αποκαλύπτονται. Αυτό επιτρέπει στο χειρουργό άμεση όραση όλης της ανατομίας αλλά και της παθολογίας της μύτης. Η εξωτερική τομή εξαφανίζεται σε σύντομο χρονικό διάστημα (από 1 έως 3 μήνες)
Η ανοιχτή ρινοπλαστική είναι η μέθοδος εκλογής για δύσκολες ρινοπλαστικές και λόγω των δυνατοτήτων που προσφέρει έχει καθιερωθεί από το πλείστο των πλαστικών χειρουργών που ασχολούνται με την επέμβαση της ρινοπλαστικής.
Κλειστή ρινοπλαστική
Κλειστή ρινοπλαστική είναι η τεχνική που γίνεται με τομές μέσα στα ρουθούνια της μύτης. Χρησιμοποιείται συνήθως για απλές ρινοπλαστικές, κυρίως όταν είναι να αφαιρέσουμε τον ήβο (καμπούρα) της μύτης ή να πετύχουμε μια πολύ μικρή ανόρθωση στο ακρορίνιο. Το μεγάλο μειονέκτημα της κλειστής ρινοπλαστικής είναι ότι δεν μπορεί να έχει ο χειρουργός άμεση όραση όλης της ανατομίας της μύτης.
Ανάρρωση μετά την ρινοπλαστική
Το κύριο ενόχλημα στην αρχή είναι η μπουκωμένη μύτη, η οποία όμως σιγά-σιγά επανέρχεται. Η ρινοπλαστική δεν πονάει.
Μετά το χειρουργείο η μύτη φέρει ένα μικρό νάρθηκα ενώ υπάρχει ένα πολύ μικρό ταμπόν μέσα στη μύτη. Επίσης υπάρχει μια μικρή γάζα μπροστά στη μύτη για να προστατεύει τα ρούχα από τυχόν εκκρίσεις ή μικροαιμορραγίες της μύτης. Ο νάρθηκας βγαίνει στις επτά έως δέκα ημέρες. Εάν έχουμε κάνει ανοιχτή ρινοπλαστική τα ράμματα βγαίνουνε στις πέντε ημέρες επίσης. Το ταμπόν της μύτης βγαίνει σε 16-48 ώρες. Γύρω από τη μύτη και στα κάτω βλέφαρα υπάρχει πρήξιμο και μελανιές. Το πρήξιμο και οι μελανιές κρατούν από 10-15 ημέρες. Ο χειρουργημένος επιστρέφει στις επαγγελματικές και κοινωνικές του υποχρεώσεις συνήθως μετά από 7-10 ημέρες.
Η λήψη αντιβίωσης για 5-10 ημέρες είναι απαραίτητη καθώς επίσης θα χρειασθεί να κάνετε πλύσεις της μύτης με φυσιολογικό ορό. Μπορείτε να πλυθείτε την ίδια μέρα αρκεί να αποφύγετε το σκύψιμο. Προσοχή απαιτείται επίσης, ν’ αποφύγετε να φυσάτε τη μύτη σας ή να τοποθετείτε το δάκτυλό σας μέσα στη μύτη
Το αποτέλεσμα της επέμβασης είναι ορατό σε 2-4 εβδομάδες αλλά παίρνει το οριστικό του σχήμα σε 6 μήνες-1 χρόνο.
Επιπλοκές ρινοπλαστικής
Όπως σε κάθε χειρουργική επέμβαση, έτσι και στην πλαστική χειρουργική, υπάρχει η πιθανότητα να παρουσιαστούν κάποιες επιπλοκές. Ειδικότερα στη ρινοπλαστική, εφόσον ο πλαστικός χειρουργός τηρήσει τις απαραίτητες προδιαγραφές, οι σοβαρές επιπλοκές είναι εξαιρετικά σπάνιες. Κάποιες ήσσονος σημασίας επιπλοκές που ενδέχεται να παρουσιαστούν είναι η μετεγχειρητική ρινορραγία, η φλεγμονή, η αναπνευστική δυσκολία, η ατελής διόρθωση ή η ασυμμετρία, οι οποίες όμως κατά κανόνα αντιμετωπίζονται.
Δημοσιεύτηκε στο GO HANIA Σεπτεμβρίου 2013
